Mówisz Polska

Mówisz Polska

widzę sosnę strzelistą
pnącą się ku życiu
za światłem do nieba
w odwiecznej walce
nad swoimi braćmi góruje

buka rozłożystego
konarami się rozpiera na strony wszystkie
czaruje i zaprasza cieniem srebrzystym
dziki orzechami kusi 

mocarnego dębu
gałęzie w węzły poskręcał
stoi mocno - jak na siłacza przystało
nie boi się wichrów ani burzy
żołędziami cieszy nas i zwierzynę 

piękny kasztan
ozdoba wśród drzew
pięknem kwiatów
kusi biżuterią owoców
wachlarzem liści czaruje 

niepozorny klon
gdzie mu do innych - tych wielkich
w parterze skromne miejsce zajmuje
zabiera słońce krzakom  

szeleszczący dywan z bukowych liści
brązami poprzetykany starannie
bystrym zdobiony potokiem 
w krajkę pola wpisane
znane i ośpiewane tej ziemi

a wszystko zdobią ptaki
one najbardziej ukochały Polskę

Lech Kamiński