Zawsze jestem

Zawsze jestem

wierszem przy tobie

wiatrem i słońcem jestem 

zawsze i wszędzie

z tobą jestem

i wtedy gdy targam twoje włosy

i gdy policzki głaszczę 

nawet wtedy gdy obmywasz ciało 

wtedy też  jestem

ciepłem

i gdy sukienkę gniotę 

jak urwis wiatr

zawsze przy tobie jestem 

Lech Kamiński 

 

Na zarozumiałych

( http://krzysztofzyngiel.com/wp-content/uploads/2015/07/plonace_miasto.jpg )

Na zarozumiałych

Motto 

Wiersze pisać warto choćby dla jednego czytelnika

Rozlały się morza gniewu

zarozumiałości wyrosła zapora 

a na dworze ciepła jesień

wybarwiła się w pięknych kolorach

Mimo ze serca gorące

złotymi nićmi związane

paskudny potwór arogancji

piękną jesień w czerń ponurą zamienia

Grają surmy wojenne

kogo kto bardziej oczerni

rozstrzygnięcia być nie może

tylko płacz i łzy do poduszki

Zła duma popsuła wszystko

zarozumiałość pod obłoki urosła

patrzy z góry na drugiego człowieka

wskazuje mu miejsce 

i ma być spokój

Serca przecież takie same

biją w jednym rytmie poezji

ambicją nie napisze się wierszy

pustką jest zarozumiałość dla nich 

Lech Kamiński 

 

Jesień

Jesień

zobaczyłem dziś babie lato

znak wczesnej jesieni 

frunęło z pajączkiem przez łąkę

jedwabiem iskrzyło się w dali 

Dzisiaj

tysiącem gwiazd rozbłysły znicze

łuny znają drogę do nieba

by im zanieść odrobinkę ciepła

okruchy naszego serca

że pamiętamy

Lech Kamiński 

 

Łuny pamięci

Łuny pamięci

Raz w roku wśród szelestu liści

tłokiem zaludniają się cmentarze

galopadą barw kwiatów poprzetykane

kawalkadą świateł

Łuny wysoko biją do świątecznego nieba

by obudzić tam - choć na chwilę

swoich rodzinnych zmarłych 

o naszym życiu opowiedzieć

Przy ukochanych grobach zbierają się rodziny

wspomnienia tłoczą cmentarne uliczki

że światłem zniczy udają się do góry

teraz rodzino jesteś razem jak kiedyś

nasi zmarli uśmiechają się do nas 

Są też groby wyścielone historią

czasem światełko przechodzień zapali

wspomni czas gdy życie nie było wartością

czas upodlenia i bohaterstwa zrywów

Tego dnia będzie mi smutno 

nie wiem czy na grobach rodziców zapłonie światełko

los porozrzucał nas daleko po świecie

pozostaje mi zaduma wraz z okropną tęsknotą 

Lech Kamiński