Skrzypaczka

skrzypaczka w białej sukience

Skrzypaczka 

Twarz skupiona  

skrzypce jak dziecko u matki pod pachą

na podium stanęła w bezruchu 

jak dama skłoniła się lekko 

a lat niespełna dziewiętnaście

Powędrował smyczek do góry

wydobył dźwięk

wprawdzie piskliwy drżący

lecz nie drażnił lecz podniecał

i ucichł

Parę ruchów i dźwięków przed koncertem 

niezbędnych - gdyż potrzeba...

Przyjęła do gry pozycję 

chwila ciszy i smyczek zatańczył szalony

przebiega po strunach tup taka

tam i z powrotem

jakby iskry krzesał

stworzył z palcami pospołu kaskadę dźwięków

struny głaskał - pieścił miłośnie

Skrzypki grały Wieniawskiego

nutki początkowo nieśmiało jakby skrępowane

w dźwięku trochę drewnianym

później już miękko dźwięcznie rozbiegły się wszędzie

odbijały się od sufitu od ścian

drżały dźwiękiem - były i były.....

- czarowały sobą

Dźwiękiem który jak wąż porażał

przykuwał uwagę - śpiewał 

wgłąb duszy przenikał

Smyczek z  wirtuozerią tańczył

czasem w staccato uderzał 

dźwięk był drżał przenikał pięknem

Aż swój taniec skończył

opadł razem ze skrzypkami 

skłonił się czekając na oklaski 

Głośne i  zasłużone

Lech Kamiński

"Pancerna" brzoza

( https://wiadomosci.wp.pl/tag/pancerna%20brzoza )

„Pancerna” brzoza

Ten dzień wstrząsnął Polską

żałoby i hańby narodu

symbolem biała brzoza

na dalekiej rosyjskiej ziemi 

nazwana „pancerną”

Sam generał gotowość lotu meldował

kapitan odsunięty z swej roli

potraktowany w roli pętaka

nawet prognozy mu nie dali

a tam - rosła brzoza

Lot przecież musiał się odbyć

generał nie znosił sprzeciwu

zlekceważyli sygnał „PULL UP”

który nakazywał lecieć do góry

musieli przecież lądować 

czekała brzoza ze "stali"

Mgła otuliła białe konary

brzoza za chwilę miała je stracić

zapamiętała ryk silników szalony

i dym i ogień który zakrył wszystko

wina „pancernej” brzozy

„--za wszystko”

Będziesz wiedziała

Będziesz wiedziała

 Sny ci pomaluję esencją zachwytu 

 ich boki pozłocę 

 środek zabarwię szczęściem 

a uśmiech podaruję boski 

po niego pójdę wysoko - do nieba 

i poproszę o nowy - nieużywany

 do twych ust przykleję 

 na zawsze

Do ust przepełnionych czerwienią

przyłożę róży pachnący kwiat

  go ucałuję – przyłożę do serca 

 na klęczkach podaruje

Gdy kwiat się napije do syta miłości

 zrobi się lekki jak piórko

a jego omdlewający zapach

rozpłynie się po świecie 

będziesz wiedziała

co chciałem powiedzieć 

Lech Kamiński

W stronę zachodu słońca

W stronę zachodu słońca 

Idziemy tam gdzie zachodzi słonce

korzystamy z życiodajnych jego fal

widzimy cel w marzeniach 

obiecano nam piękny świat

Gdy już dojdziemy gdzie blask i blichtr 

gdzie nikt się nie starzeje 

gdzie chorób nie ma ani łez

tam ponownie się spotkamy 

Jak kiedyś podasz dłoń

i z uśmiechem bez łez

ukłonię się

nigdy już się nie rozstaniemy 

Spełnią się najpiękniejsze sny

Lech Kamiński

Ku pamięci

Ku pamięci

Cisną się łzy do oczu 

serce złapane w kleszcze 

pytam się - dlaczego odchodzisz 

 nie dostałem odpowiedzi... 

Źle urządzony świat

 przecież odchodzisz w bólu

 nie do zniesienia okropnym nieludzkim

 który rozsadza serce

Pozostaną po tobie Haniu uśmiechy 

twoje łzy zamienię w wiersze

kiedyś wspólnie z tobą pisane 

bez ciebie nie umiem tworzyć wierszy

Odeszłaś i zabrałaś ze sobą

mój uśmiech na twarzy radosny 

pozostawiłaś smutek 

grymasem bólu naznaczony

 i morze smutku na dodatek 

wiem wiem - musiałaś

Po tobie pozostały zdjęcia

kolorowe – wybarwione 

twoim sympatycznym uśmiechem

ze smutkiem na czarno zamalowałem 

rogi owinąłem kirom

Czuję się osierocony

będę pisał gorsze wiersze

w mej pamięci pozostaniesz na zawsze 

ty skrzydlata – ja tygrys ze smutną różą w gębie

Róża była przeznaczona dla ciebie

zabrałaś ją ze sobą do grobu

może ci ona tam rozświetli serce

a tygrys – też był tylko dla ciebie

Lech Kamiński

Sąsiedzi

( https://ro.com.pl/wp-content/uploads/2016/07/Macewy_na_Cmentarzu_w_Warszawie.jpg )

Sąsiedzi

Żyd z Polakiem w jednym kraju stali

Jak Kargul z Pawlakiem sąsiedzi za miedzy

jeden drugiemu wszystkiego zazdrości

chętnie by sąsiadowi porachował kości 

Biegło im życie w bratniej nienawiści

przecież od wieków razem za sąsiada

nieraz się krew żydowska wymieniła z polską

teraz nie wiadomo kto naprawdę Żydem 

czy też jest Polakiem

Lata wspólne w krainie bratniej nienawiści

gdzie nazwaniem Żydem obelgą największą

chociaż ich w kraju pozostała garstka

w kraju nad Wisłą zasada jest ważna

„nie ma wroga – znajdziemy – niech ginie zaraza”

Brakuje mi czegoś gdy zabrakło sąsiadów

pozostały gdzieniegdzie tajemnicze mury

po osiedlach żydowskich ich sklepach i domach

synagogach kirkutach a nawet macewach

Lech Kamiński

Koncert Jankiela A. Mickiewicz:

„....Że struny zadzwoniły jak trąby mosiężne 

I z trąb znana piosenka ku niebu wionęła, 

Marsz tryumfalny: Jeszcze Polska nie zginęła!

... Marsz Dąbrowski do Polski! 

I wszyscy klasnęli, 

I wszyscy: "Marsz Dąbrowski!" chorem okrzyknęli!...” 

Ty na zawsze

Ty na zawsze

Popatrz w oczy moje

co widzisz

jest w nich wiosna

i łąka kwiatów

ptaki plotą swoje gniazda

To wszystko znajdziesz w moich oczach

a głęboko - na dnie

moje serce

Tam jesteś Ty - na zawsze

Lech Kamiński