Wiersze...

Wiersze...
Lech Kamiński

sobota, 27 września 2014

Rozmowa z matką

( wiersz z książeczki Wierszy Szpitalnych, oparty na prawdziwym zdarzeniu. Leżałem ciężko chory w Szpitalu w Szczecinie. Drzemałem, nagle poczułem że ktoś cię nachyla nade mną z troską. Obróciłem głowę i zobaczyłem siedzącą przy mnie moją mamę w sukience w kwiaty. Mama wstała i jej postać jakby spłynęła w dal. Moja mama wtedy już 30 lat nie żyła. No i powstał wiersz )

Rozmowa z matką

Stęskniłem się mamo
- nic to ja też cię kocham synku

Ciężko mi beż ciebie mamo
- nic to dasz radę syneczku jesteś duży

Brakuje mi ciepła twojego
- jeszcze trochę synku
niedługo znowu cię utulę

Szukałem cię mamo u innych kobiet
- wiem synku wiem nie trzeba

Nie znalazłem ty jesteś jedyna
- kocham cię synu

Utul mnie choć raz jeszcze
- synku dziś cię we śnie utulę

Będę z wiatrem przy tobie
utulę cię promykiem słońca
i poślę ci gwiazdkę z nieba
srebrną wybraną tylko dla ciebie

Zaśpiewam ci w pieśni skowronka
będę kotem do nóg ci się tulić
pogodę ześlę piękną słoneczną
uścielę ci - wygodną drogę do nieba

W nocy, gdy już zaśniesz w łóżku
jak kiedyś znów usiądę przy tobie
nachylę się pogłaszczę pamiętasz
będę w sukience w kwiaty kolorowe

Więc synku nie martw się że boli
że już trudno nadążyć za latem
że życie staje się okropnie trudne
my się spotkamy już niedługo – razem

Lech Kamiński

piątek, 26 września 2014

Okno bez bólu

( http://endokto.blogspot.com/2011/12/okno-z-widokiem-na-las.html )
Okno bez bólu
( następny wiersz z książeczki wierszy szpitalnych )

Za oknem złoto
słońce świat koloruje purpurą
niebo oblekło błękitem
drzewa stuletnie zimą nagie
gałęziami jak pazurami rozdrapują niebo
jak my - dążą do słońca

Ptaków jak na lekarstwo
wiadomo - boją się zimy
czasem sójka zabłądzi
częściej wróbli gromada

Spokój w złotym kolorze
za oknem szpitalnej sali
tu ból -  ludzkie nieszczęście
za nim -  bajka w oddali

Lech Kamiński

czwartek, 25 września 2014

Kolory jesieni

( http://www.national-geographic.pl/foto/fotografia/kolory-jesieni-760197 )
Kolory jesieni

Lato się skończyło 
świat wymalowany innymi kolorami
spadły na zieleń łąk i las brązy
w  nim owinęły się całe

Złotem zażółciło się na dworze
kolor dostatku i biżuterii pań
 bogactwem pachnie w stodole
zapowiada na zimę obfity stoł

Drzewa poubierały się w brązy
owoców biżuteria zdobi ich strój
czerwienią jabłko zachwyca
obok fioletowe dorodne śliwy

Ziemia nakryła się dywanem liści
 szeleszczących pod każdym krokiem
pojawiły się gołe drzewa bez liści
niestraszny będzie mróz

Kwiaty zwiędły w ogrodzie
smętnie opuściły swoją twarz
jeszcze kwitnie parę róż czerwonych
 zapach cudowny rozsiewają
bawią oczy kolorem tęcz

Deszcze królują na dworze
z wiatrem tańczą cały dzień
parasol szaleje - wszędzie kałuże

Niech słota zakończy się już

Lech Kamiński

środa, 24 września 2014

Mój los

(  http://www.avitum.com.pl/dla_pacjentow/gdzie_na_dialize/nowy_tomysl )\
Mój los
( Wiersz z książeczki Wierszy Szpitalnych )

zaciskam zęby i piszę wiersze
o tym że ból jest kolorowy
a igła ma kolec róży

że czas jest długi jak rzeka
gdy płynie spokojnie ku morzu

lecz czasem trzeba iść do Boga
zapukać do odrzwi w niebiosach

św. Piotr mrugnie w okienku
wracaj powie – jeszcze nie pora

spuszczę  nos na kwintę
wrócę tam gdzie śpiewają skowronki
a maciejka pachnie pod oknem

do żony która potrafi czekać wiernie
miasta które wita mnie kwieciem

ponownie zaciskam zęby
i piszę wiersze
że ból jest kolorowy
a igła ma kolec róży

Lech Kamiński

wtorek, 23 września 2014

Gdzie Ty

Gdzie ty
 
Tam ja
za siódmym morzem i rzeką
w niewoli losu
rozpaczy
powtarzam w kółko twoje imię
gdzie ma miła jesteś
gdzie ty...

Szukałem cię w głosie słowika
w graniu świerszcza w ogrodzie
widziałem  w zapachu kwiatów
pytałem się róży
- nic nie wie

Gdzie mam cię szukać

Kto powie

Lech Kamiński

poniedziałek, 22 września 2014

Anioł

(  http://stella92.blog.interia.pl/ )
Anioł

Widziałem anioła
 sfrunął od gwiazd
skrzydła na ziemi zwinął
na ławce przysiadł
tuż przy nas

Na łąkę rzucił kobierzec
pełen ziół polnych i traw
zielenią liści sypnął
otworzył kwiaty we bzach

Rozdał uśmiechy dzieciom
kłopoty zabrał od mam
zadowolenie z pracy dał ojcom
a księżom udzielił wiary
w nas

A Nam
 podał słowa pełne ciepła
ważne bo spośród gwiazd
melodia snów codziennych
 gdzieś cicho gra

Później - skończył robotę
na powrót sfrunął do gwiazd
zostawił mi pióro szczerozłote
poezji smak

Zacząłem pisać wiersze
 wychodziły mi ni-jak
lecz kiedy pisze sercem
na Parnas wiedzie ich szlak

Z weną idę pod rękę
piszę wiersz... Aniele Mój
 choć czasem trwam w udręce
rozdartej w ciele

Lecz  dzięki wam

Lech Kamiński

niedziela, 21 września 2014

Zew gór

( http://zbyrek.flog.pl/wpis/6010098/kociol-malego-stawu-karkonosze )
Zew gór

Jeżeli jesień - to w górach
tam woła ich zew
w brązy wystroiły się teraz
w zapach grzybów i mgieł

Rosa pajęczyny pokrywa
korali skomplikowany sznur
ubiera się w nie kosodrzewina
kłująca zieleń wśród skał

Góry szaleństwo toczy
w strumykach płynących gdzieś w dół
wietrzysko uszy mrozi
zatykając oddech
wiatrem szalonym jak szkwał

Przepiękna wędrówka w mgieł pierzynie
cisza ze wszystkich stron duszę tuli
szum deszczu i rytmiczny krok

Marsz liczony na kroki
działa automat ciągle w przód
nie boję się śliskości grani
moje buty przywykły do skał

Gdy z wędrówki powrócę
która dopina skrzydła do rąk
do ust podniosę kufel piwa
na cześć Karkonosza
króla tych gór

Lech Kamiński