Uśmiech dziewczyny

Uśmiech dziewczyny 

wstydliwie 

za okularami ukryta

powabnie głowę uchyla 

jak ptaszek zaciekawiona

uśmiechem się kryje 

jej oczy 

gorejące niezmierzonym kosmosem

meduzą porazić

zniewolić 

gwiazdy uśmiechem zawstydzającym 

Lech Kamiński

 

Ich dom

Ich dom

( Dla wnuczki Madzi  )

jest las z drzewami do nieba

to zwierząt dom

szanujmy go moja wnuczko

w nim płynie rzeczka

błękitną wstążką pięknie się wije

mieszka tu żaba i pstrąg

dbajmy by czysty był ich dom

dalej jest nasze miasto

w nim rodzinny dom

tutaj mieszkasz mój skarbie

dbamy razem by był czysty

lecz przecież tak niedawno

tutaj - gdzie stoi nasz dom

żab i pstrąga był dom

ptaków na drzewach śpiewających

zabraliśmy im ten dom

za to gniewa na nas się las

zadbajmy kochanie razem o ten dom

który pozostawiliśmy dla zwierząt

by tam nie brudzić i nie niszczyć

przeprośmy zwierzęta że zabraliśmy im dom

Lech Kamiński 

 

Ślady na piasku

Ślady na piasku

w blasku pojawiającego się mroku

srebrzysta ścieżka wymierzona strzałą

w tarczę olbrzyma - nieba

wylanego czerwienią krwistą

srebrem wód podkolorowanym

morze spokojne głaskane wiatrem

przymilnie do piasku łasi się na brzegu

a w mych oczach ślad ścieżki po tobie

nietrwały - w pamięci zmywany

zwyczajny dzień wśród ciał stłoczonych

patrzących na siebie wilkiem

i morze zawsze na wszystko obojętne

gdy znudzi go widok człowieka

zaryczy przeraźliwym niedźwiedzim gromem

zahuczy potworem zniszczy wszystko

brzeg zabiera i daniny woła

czasem z samego człowieka

Lech Kamiński 

 

W zachwycie i zmęczeniu

W zachwycie i zmęczeniu

Pociągnięte kreską słońca

wymalowane zapachem wiatru

wywołał mnie ze szczytów arogancji

zew na obrazy rwący serce 

Przyrody kolorami skąpany brązu i zieleni

szlifuje charakter wysiłkiem

oczy widokiem grani strzelistych wypełnia

ozdobionych strumieniem potu 

opłaconym zmęczeniem 

Tutaj byłem wśród dzikiej zieleni

toczącej stałą walkę z pogodą o życie  

kurczowo trzymającej się ziemi skalistej

odrobinki słońca skradzionej latem

Szczyty mgłami otulone wstydliwie

słońcem i wichrem wypalane od wieków

kamieniste ścieżki żądają mocnych butów

ale nic to w porównaniem z uczuciem

gdy nie musisz ptakom zazdrościć lotu

gdy dojdziesz rozpalony słońcem i wichrem

nad urok wody kryształowo czystej

 

Przysiądź wędrowcze i otwórz serce

Bóg tam przecież czeka na ciebie 

Lech Kamiński