Nowy Rok

Nowy Rok

( Wiersz ukazał się w Angorze)

Drobnym kroczkiem

nowy roczek raźno bieży

Niesie worek niespodzianek

i zawodów drugie tyle

Już z daleka na dzień dobry

każdy składa mu życzenia

By był zdrowy i bogaty

wszystkie kłopoty precz odrzucił

miłość przyniósł wszystkim ludziom

wojny zgasił - dawał pokój

By był lepszy niż ten stary

Znów z daleka że smutną miną

ten zużyty już odchodzi

Z worem smutku pogarbiony

o nim zapomnieli wszyscy

przecież był i kochał bardzo

Lech Kamiński

 

Wigilijna magiczna noc

Wigilijna magiczna noc 

Nocy grudniowa 

święta wigilijna 

gwiazdo uroczysta 

tajemnicy pełna 

Narodził się w żłobie 

pogardził przepychem 

Król nam bliski 

zawsze ubóstwiany 

Uczył miłości 

wybaczania 

przede wszystkim 

pokory i wiary 

dla wszystkich 

kolędy przy stole 

potrawy i choinka 

tradycja tak każe 

On - razem z nami 

symbolizuje opłatek 

życzymy pokoju 

miłości nawzajem 

Lech Kamiński 

 

Magia świąteczna

W tym dniu od rana

Coś w powietrzu się toczy

elektryczna melodia miłości

w grocie rozpoczęta daleko

gdzie śni nowo narodzony

Melodia miłości rozlana po ziemi

zacięte boje toczy ze złem 

w tym dniu nabiera mocy szczególnej

i my ją zaśpiewamy przy stole

Święta nocy magiczna

na stole opłatek króluje 

ludzie się stają braćmi

dodatkowa zastawa na stole

Lech Kamiński 

Moja jesień

Moja jesień

za oknem pogoda ponura 

aura wciąż chlapie deszczem 

w mojej głowie przeraźliwa dziura 

kiedy myśl ją wypełni nie wiem

czekam 

gdy słońce zaświeci ponownie 

i weselej stanie się na dworze

usidlimy znów tęczę na niebie

wrócą ukochane jesieni kolory złote

Lech Kamiński

 

Tylko bądź ze mną

Tylko bądź ze mną

będę wszystkim o co prosisz

mgłą która szczyty górskie otula

błękitnym kwiatem goryczki

na górskiej polanie wyhaftowanym

kłującą kosodrzewiną

naigrawającą się z mrozów i wichrów 

potokiem górskim  

który z gór w szaleństwie spływa

na łeb na szyję

chłodzi obficie

gasi pragnienie 

ze stóp zmęczenie wymywa 

czy widokiem górskim 

w którym gdzieś tam w oddali 

zwykłe pozostało życie

tylko bądź ze mną

proszę

Lech Kamiński

Odwieczny strażnik czasu

(  http://nnka.wordpress.com/2014/05/13/ryby-musza-ustapic-miejsca-wodnikowi-takie-jest-odwieczne-prawo-czasu )

Odwieczny strażnik czasu

Ten 

który jest stróżem i władcą

ma klucze do wszystkiego

wie o wszystkim i decyduje

podjął się roli

która w kosmosie przygniata

na stanowisku bez końca

nie liczą się lata wieki epoki

to nic że zmęczenie 

sędzia i wyrocznia

do wszystkiego

dla wszystkich

bez uczucia

JEDYNY NIEOMYLNY 

Lech Kamiński

 

Kto podpowie

 Dzierzencki Eugeniusz, Brzeg morza w okolicach Pucka

Kto podpowie

rosła akacja liśćmi roztrzęsiona

nad stromym brzegiem istnienia

co wybrać

którą stronę 

gdy z jednej przepaść się czai  

kto podpowie

po której stronie błyszczy prawda

w którą zapukać – poprosić

o cząstkę w życiu powodzenia 

Lech Kamiński

Pisz wiersze

Pisz wiersze

(  dla dziewczyny ... )

dziewczyno ciemnowłosa

uśmiechem ubarwiona twarz 

włosy wiatrem rozwiane

ciepły … letni ...wiatr 

wtulona w okulary 

skryte wspomnienie wśród słów 

tylko... ciepły deszcz

tamten letni deszcz 

czytałem wiele twoich wierszy 

w których ciepły wiatr 

i letni deszcz 

szelest traw i zapach łąk 

i mostek - zielony sen

czekam na twoje wiersze 

w których  i wiatr i deszcz 

Lech Kamiński 

 

Tańcz walca

( Waldemar Jarosz )

Tańcz walca

Tańcz moja duszko

z obłokami w zawody

by w głowie zakręciło się

zawirował świat

a krew uderzyła do głowy

Tańcz...

latem z motylami na łące

jaskółką wśród chmur

lekko na palcach

w takt walca... 

Tańcz...

Gdyż tylko walca

wśród gwiazd się tańczy

Tańcz...

Lech Kamiński

Piasek potem zaklęty

Piasek potem zaklęty

( w trzech odsłonach )

I

 Wybarwione słońcem złoto piasku 

głaskane falami morza bałtyckiego

napawało lenistwem błogim na plaży 

krzykiem mew zapisanym w pamięci 

II

Pamiętam wydmowy szary piasek

poligonu przy szkole oficerskiej

był wszędzie w oporządzeniu broni

dokładnie moim potem sklejony

Długo wspominałem ten pot z nienawiścią

huk petard i komenda „czołganiem naprzód”

grzebałem się w piasku niby mucha w smole

broń tylko ważna – trzeba czyścić potem

III

I moje oczy otwarte zdziwieniem szeroko

gdy po wielu latach wzdłuż poligonu jechałem 

nie było piachu lecz osiedle domków

i dziwnie smutno zabiło moje serce 

Lech Kamiński

Złota jesień

Złota jesień

po parku spaceruje jesień

wystrojona w złoto i brąz

rzuciła kobierzec liści pod stopy

uwielbia z szelestem kroku iść

w ręku ma kostur koślawy

a przed nią grzybów pełen las

maluje drzewa na kolor złoty

iglaków nie lubi - kłujące są  

ptaki płyną kluczami po niebie

odlatują z rodzinnych gniazd

nieliczne zostaną wierne ziemi

na serca dobre ludzi liczą 

na pokarm z łaskawych rąk

nastał czas deszczów i burych mgieł 

diamentem rosa błyska w trawie 

na pajęczynach diamentowe łez korale 

z wiatrem płynie już niejedna

jak sen ulotna babiego lata nić

zapraszam kochanie do okna

na niebie tysiące srebrnych gwiazd

najpiękniejszą dla ciebie wybiorę

ta spadająca tylko twoją jest 

Lech Kamiński 

 

Twoje oczy

Twoje oczy

Twoje oczy zmęczone przygasły

przed lat wielu mi darowane

czas wyrył w nich swoje ślady

pragnę je wycałować moja droga

W nich osiadła nostalgia 

blask utraciły zbyt szybko 

chciałem ci dać willę z ogrodem

podroż do palm – gorących krajów 

czy pereł sznur lub korali

na każdą okazję złoto

nieba chciałem przychylić 

a dałem tylko same kłopoty 

Miało być życie usłane gwiazdami

a było skropione potem

ale wiedz moja droga

że masz na zawsze 

moje serce gorące

Nigdy niestraszna jest droga

gdy nią podążamy razem

niestraszne są burze i pioruny

Ważne chwile szczęścia 

gdy syn przyśle dobrą wiadomość

a wnuczki z uśmiechem wykrzyczą

„Kochamy cię nasza babuniu”

Lech Kamiński

Z biegiem lat

Z biegiem lat 

To nic że kłopoty

że w trudzie i bólu

każdy dzień liczę

Lecz czasem wnuki zakrzyczą miło

- dziadku

przecież też są takie chwile

Gdy uśmiech zakwitnie na twarzy

Lech Kamiński

 

Namiętność

 Klimt - pocałunek

Namiętność

złączeni miłością 

ona oddana mu bez reszty

bezwstydnie i bez granic

on ramionami ją do siebie wtulił 

w namiętności całą zatopił

w miłości która wywraca góry

wywołuje wojny

zbrodnie prowokuje

otoczeni jej bogactwem 

obydwoje boscy

tworzą nowe życie

cud stworzenia w splocie poczęcia

wyzwolonym w zgodzie z naturą

odwieczna tajemnica życia 

Lech Kamiński

Gdzie dzień równa się nocy

Gdzie dzień równa się nocy

Na czarnym od potu Śląsku

gdzie trud z modlitwą się łączy

honorem jest zawód górnika

czapka z piórami ich duma

przechodzi z ojca na syna

Dumnie noszą ją z mundurem

górnicza szpada największą nagrodą

codzienna szychta na dole

gdzie blisko już diabłów gromada

Tam nie mówi się lecz godo

o tym że naród to twardy

polskość w powstaniach wywalczył

w Polsce niezbyt szanowany

Lud zrodzony z trzech kultur

od wieków przez wszystkich tłamszony

widział ich każdy gdy wojna

brat z bronią nastawał na brata

Teraz żądają swojej dumy

by nie zwali godki nie naszą

ona jest w domu każdego Ślązaka

nie polska ale i też nie niemiecka

Lech Kamiński 

 

Szpital

 

Szpital 

( wiersz z książeczki Wierszy Szpitalnych. Ten wiersz pięknie czytała Pani Anna Dymna )

Franek siedzi na łóżku 

nie wstaje bo po co 

w głowie u niego zawierucha 

mówić nie umie - więc wyje 

wyje gdy jest głodny 

gdy go czasem zaboli 

wtedy gdy chce pogadać 

i nikt nie zwraca uwagi 

mam swoje szpitalne trzydniówki 

napatrzę się ludzkiego nieszczęścia 

tam wisi kroplówka 

tu nieprzytomny leży 

krew mu przetaczają na okrągło 

już z łóżka nie wstaje 

leży ciało a dusza puka właśnie 

w nieba bramy 

zapachem nie do wytrzymania 

wita gangrena 

nie chce się wierzyć że z człowieka 

może wyjść tyle smrodu 

nogi opuścił na podłogę 

bandaże sięgają po kolana 

trudno się chłopu dziwić 

że na własnych nogach 

chce maszerować do nieba 

wiele się dzieje na oddziale 

w czasie moich pobytów trzydniowych 

wiec wybaczcie mi bardzo proszę 

że unikam widoku - wraku człowieka 

Lech Kamiński 

Pani Jesień

Pani Jesień

Piękna Pani cała w złocie

spaceruje po świecie dumnie 

dary rozdając bogate

urodzaj  w stodole

dostatek w spichrzu zamknięty

Ta pani wzrok ma zaczarowany

na czym go zatrzyma

to traci kolorowe życie 

by okrutnej zimy humory przetrzymać

Gdy odejdzie zostanie po niej pustka

pozbawiona kolorów szarość

W zamian posprząta wszędzie

by oddać władzę tej w bieli 

ona królować będzie

Lech Kamiński

Słuchajcie złotego rogu

( Wernyhora, Jacek Malczewski )

Słuchajcie złotego rogu

Jak konie z wiatrem po stepie

w poszumie traw i w drzew ukłonie

galopem biegną przed siebie

by być tam gdzie wiatr się rodzi 

W ostrym końskim zapachu

białe konie opiewane pieśnią

posadźcie mnie proszę w siodle

będę Wernyhorą - gdyż ponownie trzeba

Nieście mnie konie po Polsce

rogiem złotym zadmę - będę głosił

wstawajcie od pracy moi rodacy

czas podnieść dumnie wysoko czoło

Wstać i zaśpiewać pieśni

gdyż z tradycji Polakom się należy

za krew na wszystkich frontach przelaną

za liczne na obcej ziemi cmentarze

Dość już naszej pracy dla obcych

która uwłaszcza dumie i honorowi

bez zasad – na zawołanie

hańbiącej pracy na obcej ziemi

Wstali z kolan by słuchać 

oszustów z długimi nosami

krzyków nienawiści prosto z ambony

słuchać telewizji i radia z niby „naszej”

za hasło „Polska” – demokrację utraciliśmy 

Konstytucja u nich tylko papierem

a prawo liczy się tylko „nasze”

wrogów kraju natworzyli tysiące

to znana śpiewka dyktatorów

Teraz trwa walka o serca dusz

kłamstwo rzeką płynie z ekranu TV

obudź się narodzie i posłuchaj rogu

ja w niego dmę z całej piersi chorego

Lech Kamiński

( Wernyhora, Jacek Malczewski )

Dobrze że jesteś

Dobrze że jesteś

Jest przy mnie dziewczyna 

która przed wieloma laty 

oddała mi serce

wtedy gdy świat pachniał prostotą

a ludzie byli sobie przyjaźni i mili

Dziewczyna o krótkich włosach

zapadła głęboko mi w oczy

mimo że czas okrutnik

bezwzględnie poorał jej lico

zawsze jest że mną ta 

która tamtej nocy

Wszystkie twoje zmarszczki wycałuję

znów rozczochram srebrne włosy

zawsze widzę w tobie tę 

która przed wielu laty

założyła mi obrączkę 

myląc ręce

Obrączkę zobowiązania i nadziei

to nic że od lat spoczywają ukryte

swoje miejsce mają w sercach głęboko

Kamiński Lech 

Czy pamiętasz bracie Polaku

Czy pamiętasz bracie Polaku

pamiętasz 

gdy dziad i ojciec 

na ojczyzny wezwanie stanęli

nie ulękli się wrogiej stali nawale 

krew i życie z dumą oddali za Polskę 

czy pamiętasz bracie kochany

gdyśmy w pochodzie szli z Solidarnością

wołaliśmy „Pracy i chleba”

nie zatrzymały nas milicji kordony

WOLNOŚĆ błyszczała na sztandarach 

lecz gdy  ją już wywalczyliśmy

i dla wszystkich nastała  

wtedy naprawdę zabrakło pracy i chleba

zabrakło pracy dla twoich dzieci w Polsce

szukały ich na obcym bruku

syn błagał o pracę przy Notre-Dame

córka na zmywaku w Londynie

chylisz bracie pochmurne czoło 

srebrną siwizną pokryte skronie

oczy zaszły życia zmęczeniem

lecz znów jak kiedyś twoje wnuki

ponownie cierpią na brak wolności

ze śpiewem szukają ją na ulicy

Lech Kamiński 

 

O aktorce

O aktorce

Stanęła na scenie

wstrzymała oddech 

ręce podniosła do góry 

a sala zamarła w ciszy 

muchy lot zabrzmiałby burzą

oczy  w ciemności szklane

wpatrzone w nią i nieruchome

Poruszyła się powoli

nagle wykrzyczała słów kilka

z grymasem twarzy 

który mówił - krzyczał

Przysiadła

chwila ciszy 

która wyzwala napięcie

opanowała widownię

ona śledzi każdy jej ruch

każde słowo płynące z ust 

a były one mocne i wymowne

Ruch i słowo

słowo i ruch

ich garstka wraz z mimiką

Jedna scena aktorki

Lech Kamiński

Mój los - dializa

Mój los - dializa

( Sztandarowy wiersz z książeczki Wierszy Szpitalnych  )

zaciskam zęby i piszę wiersze

o tym że ból jest kolorowy

a igła ma kolec róży

że czas jest długi jak rzeka

gdy płynie spokojnie ku morzu

lecz czasem trzeba odwiedzić Boga

zapukać do odrzwi w niebiosach

św. Piotr mrugnie w okienku

wracaj powie – jeszcze nie pora

spuszczę nos na kwintę

wrócę tam gdzie śpiewają skowronki

a maciejka pachnie pod oknem

do żony która potrafi czekać wiernie

miasta które wita mnie kwieciem

ponownie zaciskam zęby

i piszę wiersze

że ból jest kolorowy

a igła ma kolec róży

Lech Kamiński 

 

O rzeczy której nie ma

O rzeczy której nie ma

Myślę kiedy się stanie

gdy zabraknie błysku w oku 

i świat czarna zasłoni mgła

nazwana końcem na zawsze

I znowu żołnierzem będę

jak kiedyś gdy świat był prosty

baczność spocznij broń na ramię 

wolno palić i kawa z bromem 

Spotkam tam kolegów którzy odeszli

staniemy jak kiedyś w dwuszeregu

dowódca krzyknie baczność 

i zda raport samemu Bogu

że my podchorążowie 

Ojczyźnie zawsze wierni

To nic że nie poznaję znajomych

gdyż sylwetki rozmywają się w mroku

a zawroty w głowie wymagają ściany

i wstyd gdy przypomnieć sobie nie mogę 

jak na imię niezawodnego kolegi

Świat widziany z okna mojego domu

złe słowa lejące się z ekranu tv

chwila wytchnienia wśród przyjaciół

tych wirtualnych z komputera

jeden dzień z puli której już nie ma

Lech Kamiński

 

Kto podpowie

Kto podpowie

Gdzie moje wspomnienie 

za siódmym morzem i rzeką

w niewoli losu

rozpaczy

w kółko powtarzam twoje imię

gdzie jesteś ma miła 

gdzie ty...

Szukałem cię w głosie słowika

w graniu świerszcza na łące

w zapachu kwiatów w ogrodzie

pytałem się róży

nic nie wie

Gdzie mam cię szukać

Kto podpowie 

Lech Kamiński

Kolory jesieni

Kolory jesieni

Skończyło się lato

kolorami wymalowany świat 

brązy okryły zieleń łąk 

lasy - owinęły się nim całe

gdzieniegdzie świerk zielenią nastaje

Zażółciło się złotem na dworze

kolor dostatku i bogactwa ludzi

będzie dobrobytem w stodole

na nim wiele wspaniałych dni

W brązy poubierały się drzewa

biżuterię owoców zdobi ich strój

czerwienią jabłko z drzewa mruga 

kuszą w sadzie obok śliwy dwie grusze 

Ziemia nakryła się dywanem liści

szeleszczących za krokiem każdym

kwiaty już zwiędły w ogrodzie

jeszcze kwitnie parę róż

dokoła zapach rozsiewają 

bawią kolorem oczy 

Deszcze królują na dworze

z wiatrem tańczą co dzień

parasol szaleje - wszędzie kałuże

niech słota skończy się już

Lech Kamiński

Anioł

Anioł

Ujrzałem Anioła 

sfrunął od chmur

skrzydła zwinął

na ławce przysiadł 

blisko nas

Rzucił wokół kobierzec

pełen kwiatów i ziół

na drzewa zielenią sypnął 

nasycił boskim zapachem kwiaty 

na ławeczce przysiadł

miał czas...

Dzieciom porozdawał uśmiechy 

zabrał kłopoty od mam 

zadowolenie z pracy dał ojcom

księżom wiary cały wór 

Nam podarował słowa ciepłe

prosto z poświaty gwiazd 

melodią snów zaklęte

cichutko w sercach gra

Później - gdy skończył zadanie 

odfrunął do swoich chmur

zostawił mi pióro szczerozłote

czystej poezji smak

Zacząłem pisać nim wiersze 

wychodziły mi nijak 

lecz kiedy piszę sercem 

na Parnas wiedzie im szlak 

Z weną idę pod rękę

piszę wiersz - Aniele Mój 

choć czasem trwam w udręce 

biednej rozdartej duszy mej 

Lech Kamiński 

 

OJCZYZNA

OJCZYZNA

Gdy padnie słowo OJCZYZNA

staniemy jak jeden mąż 

ucichną spory i żale 

wtedy - bagnet na broń

szczęk żelaza i czołgów ryk

Gdy padnie słowo OJCZYZNA

nie załamujmy rąk

nieważne ateista katolik 

wszyscy jak jeden mąż

ci od pługa od roli

którzy pracą swych rąk

budują nasz kraj choć niedoskonały

nad Wisłą - słyszysz jej plusk

W trudzie i sporach kraj budujemy 

lecz OJCZYZNA to słowo święte

niektórym wymówić je strach

żyją w „Tym” kraju nie w ziemi świętej

w której ojciec z pradziadem żył 

Ojczyzna – nasz wszystkich kraj!

Lech Kamiński