Szatniarz zegarmistrzem

( z internetu )

Szatniarz zegarmistrzem

 ( z cyklu "Szatniarz")

Na dworze skakała wesolutko burza

z jednej latarni na drugą

nie oszczędzając nawet drzew

wygłupia się deszczem

jak dzieci wali piorunami,

kupionymi na wyprzedaży,

zazdroszcząc z Olimpu Bogom

Wieszaki ze strachem gryzły płaszcze

zapadła atmosfera – nic.

Potwory - działały jak należy,

szatniarz z torby wyjął czas,

ustawił na stole i patrzył.

Kto go wymyślił i po co,

to najgorszy wróg człowieka,

jest wredny -nigdy się nie zaczął,

i nie kończy się nigdy,

nigdy się nie zatrzyma,

nawet na chwilę.

Co by się stało gdyby zabić czas?

Czy bylibyśmy zawsze tacy sami?

(nikt by się nie narodził i nie umarł),

-czy zginąłby świat, razem z nami?

Czyli czas jest najważniejszy,

zabić czas – nie ma nic,

zniszczyć wszystko – nie ma czasu.

Jednak czas jest zależny – od wszystkiego.

Gdyby wszystko zmniejszyć o połowę,

to czas się przyśpieszy,

czy zwolni, jaka jest zależność

wprost, czy odwrotnie proporcjonalna.

Teraz szatniarz nakręcił czas - o troszeczkę.

To spowodowało - zniszczenie jednego wszechświata.

Szatniarz uniósł głowę znad stołu.

Wieszaki przestały gryźć płaszcze.

Potwory zasnęły snem spokojnym.

A czas, jest i ma się dobrze

Lech Kamiński