O krwi zatrutej
/Dializa – wiersz z książeczki wierszy szpitalnych /
Los przeklęty
życie w łańcuchach
z wyrokiem surowym
przez Bogów wyklęty
na karę okrutną
Białe menady krew toczą
zębami dwoma rękę szarpią
godzinami się pastwią
piją - i życie dają
Dopóki nie osłabnę
aż sił resztę zabiorą
wtedy odejdą
- lecz wrócą
Wygłodzone pić krew
Lech Kamiński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
MIŁO MI. DZIĘKI ZA WPIS.