Górska cisza

( z internetu - Karkonosze )

Górska cisza

Pamiętam dni niezapomniane
wędrówek górskimi szczytami
zanurzony cały w jesieni wietrznej
karkonoskiej wyciszonej kolorami

Złoty kolor liści buczyny
na ścieżce nimi szeleszczącej
szumem rytmicznym kroków zasłuchanej
wędrowałem - w takt tej pieśni

Pamiętam buków leśnych złoto
poprzeplatane zielenią sosen
leśną mozaikę tworzącą paletę
oczy oczarowują swym pięknem

Wyżej – już tam nad smrekami
gdzie niepodzielnie kosodrzewina

jedyna w wietrznej króluje krainie
ubiera swe igły srebrnym szronem
tak jej wypada jesienią
rządkiem błyszczących kropel
zdobi sukienkę z pajęczyny

Wieczne górskie deszcze
wywijające hołubce po graniach
pierwsze wstydliwe śniegi
powlekające swą bielą granie

W takiej wichrowatej porze
otulony szczelnie ciepłem własnym
wędrowałem wyniosłą granią skalną
zanurzony w wytęsknioną ciszę
ozdobioną wiatrem i deszczem
przedzierając się przez mgły zawiesiste
monotonnym rytmem kroków
uzdrawiałem swoją duszę

Lech Kamiński