Moje miasto Koszalin

Moje miasto Koszalin

Mewy krzykliwe opuściły morze

zamieszkały na dachach koszalińskich domów

krzykiem i lotem znaczą swą obecność

toczą wojny z kawkami

w której - nie ma zwyciężonych

Dachy miejskie dla nich stworzone

krążą między nimi wysoko

potrafią bez ruchu szybować na wietrze

wspaniali żeglarze niezmordowani w locie

Pokochały jak my nasze miasto

omijają z daleka lasy Chełmskiej Góry

zostawiają parki i place gołębiom

niech one też się nacieszą miastem

Miasto zieleni i w niej skąpane

smagane wiatrem chłodnym znad morza

rzeczką przyległą parkową zielenią

dla kaczek i łabędzi domem

Miasto młodzieży i szkół różnych

miasto ludzi zużytych wiekiem

opuszczonych przez dzieci

żyjących samotnie

gdyż one dla pracy i chleba

wyjechały do innych miast i krajów

Miasto centr handlowych gdzie nasze wnuki

na randki się umawiają jak my w parkach kiedyś

miasto chore na brak parkingów

z przeładowane ilością samochodów

rozjeżdżane tirami

z kolumną samochodów

słońcem gnanych nad morze