Wiersze...

Wiersze...
Lech Kamiński

sobota, 28 stycznia 2012

Ławeczka


Ławeczka

dziękuję za zaproszenie
chętnie przy tobie usiądę
na naszej ławeczce
przysunę się bliziutko
przytulę się troszeczkę
poczuję twój zapach
wymieszany z zapachem ogrodu
 wchłoniemy go całym sobą
będziemy śnić na jawie
o czasach minionych
gdy byliśmy młodzi
gdyśmy się poznali
 szalenie kochali

szybko mija życie
jeszcześmy się sobą nie nacieszyli
a już się zestarzeli

oj życie

2 komentarze:

  1. Ciepło i pięknie piszesz poeto o zwykłych sprawach w życiu- spokojnym i miłym odpoczynku w ogrodzie, na ławeczce ,przy boku kochanej osoby.
    Refleksja o upływającym szybko czasie dodaje głębi i powagi obrazowi.

    OdpowiedzUsuń

MIŁO MI. DZIĘKI ZA WPIS.