Słowa
rzucone bezwładnie na wiatr
poobijane o mury niezrozumienia
ogołocone nienawiścią
wyniesione na szczyt niezrozumienia
słowa
delikatne jak promyk
masujące duszę płochliwą
pełne twojego spojrzenia
piękne
jak ty dziewczyno
gdy przeminą w tęsknocie
to świat przeszyje pustka
smutkiem
nieogarniętym przebita
Niech ten piękny wiersz wywoła echem tylko dobre, delikatne i mądre słowa, które nikogo nie zranią. Niech ich będzie jak najwięcej. Dzięki poeto .
OdpowiedzUsuńSłowa mają nieograniczoną moc...
OdpowiedzUsuńSądzę, iż język wiersza posiada także wielką siłę.
Utwór jest jakoby swoistą "definicją" pojęcia -"słowo", której znaczenie wzmacniają środki
artystyczne - metafory i porównania, które sugerują także wieloraką interpretację, np: jako
refleksję nad postępowaniem człowieka...
Wiersz interesujący, zmusza do przemyśleń...
Pozdrawiam serdecznie - A...
Dziękuję bardzo za miłe opinie
OdpowiedzUsuń