Na łące

Na łące 

słońce zalało świat cały

cieszą się rośliny zwierzęta i ptaki 

więc pójdź moja droga 

na naszą łąkę pod lasem

posłuchamy jak rosną trawy

i słowik zalotnie śpiewa

daj mi proszę rękę przejdziemy się  

by sprawdzić czy zakwitły kaczeńce

obejmę cię moja droga blisko 

przytulę może i zbyt blisko

zapach zbóż i kwiatów płaszczem utuli

przed wzrokiem który jest zbyt ciekawy

idziemy przed siebie  

kasztanowców aleją

gdzie już las się zaczyna

zapach twój do głowy  uderza gorącem

odbiera rozum nieprzystojnie kusi

zgarnąłem jak len delikatne włosy

odkryję błyszczące w gwiazdach oczy

i oddech - pragnieniem gorący 

ręce błądzą głodne nieprzytomnie 

po ciele wciąż nienasycone

chcą zapamiętać kształt drogi

na zawsze

bezwolna w mych ramionach 

gorących nie bronisz pocałunków

jestem śmielszy w dążeniach

uciekł gdzieś rozum

pragnienie nieposkromione pozostało

las patrzył na nas zdziwiony

szumiały z zazdrości drzewa

pachniały kwiaty odurzały zapachem

pożądanie wygrało ubrania rozrzucone

gdy już się stało to co miało

staliśmy się jednością 

lecz przecież osobno

czyja to wina ze się stało

że zapach lasu odebrał nam rozum

pofrunęliśmy razem daleko 

hen w obłoki

i wcale nie chcieliśmy wracać

od nieba i miłości

Lech Kamiński