( z internetu )
Łąka
(dedykuję koleżance Geni )
Założyła suknię białą
umajoną kwiatem stokrotki
płatkami dziewiczymi zdobiona
nie dotknięta ręką człowieka
Gdzieniegdzie upstrzona makiem
rozdzwoniona dzwoneczkami
śpiewem pszczół otulona
skąpana w zapachu ziółek
Zedrę z ciebie tę sukienkę
dokładnie tuż przy ciele
zapachem się zachłysnę
i wtulę się - w tobie cały
Lech Kamiński
(dedykuję koleżance Geni )
Założyła suknię białą
umajoną kwiatem stokrotki
płatkami dziewiczymi zdobiona
nie dotknięta ręką człowieka
Gdzieniegdzie upstrzona makiem
rozdzwoniona dzwoneczkami
śpiewem pszczół otulona
skąpana w zapachu ziółek
Zedrę z ciebie tę sukienkę
dokładnie tuż przy ciele
zapachem się zachłysnę
i wtulę się - w tobie cały
Lech Kamiński
Łąka jak dziewczyna- wystrojona, wypachniona, piękna, zalotna i upajająca. Piękny wiersz, cały będący metaforą.
OdpowiedzUsuńPięknie dobrana ilustracja- łąka ukwiecona, przyciągająca wzrok. Cudna całość.