( z internetu )
Wspomnienie
Niebo było
błękitne
kwiaty
pachniały ziołami
tęskniły do
słońca i deszczu
świat cały
zalany w upale
Ty w sukience
w kwiaty
prowadziłem
cię za rękę
mrugały do
nas stokrotki
świerki
kusiły zapachem
Wtedy stało
się to właśnie
usta spotkały
się pragnieniem
szalone
wzajemnie chłonęły
gorący smak
nieprzytomnej miłości
by zapamiętać
go – na zawsze
Takie wspomnienie na pewno nie umknie z pamięci.
OdpowiedzUsuńNawet zapachy i barwy zachowała wierna pamięć.
Piękny wiersz , pełen romantyzmu...
Zachwyca ten liryczny przekaz przeżyć,
OdpowiedzUsuńi uczuć, które oddane są obrazowym
i pełnym ekspresji językiem.
Piękny ten "świat wspomnień" - romantyczny,
"malowniczy" i nastrojowy.
Pozdrawiam serdecznie - A...
Dzięki Wam Haniu i Aniu. Moje wspaniałe komentatorki
OdpowiedzUsuńPrzy takich wspomnieniach robi się cieplej na sercu i w duszy... Z Twojego wiersza emanują uczucia, zmysłowość, wielki romantyzm, delikatność i czułość... Dziękuję Poeto za te cudowne doznania i artyzm. Jestem pod ogromnym wrażeniem.
OdpowiedzUsuń