( zdjęcie z netu )
My dwoje
będziemy się
kochać kochać
jak tylko
wielka miłość potrafi
zasłonimy
okno przed wścibskim księżycem
niech nie
będzie zbytnio ciekawy
gwiazdy
poprosimy by rankiem
gdy już czas
przyjdzie zgasnąć na niebie
otuliły nas
srebra poświatą
już pora
zasnąć kochankom
gdy słońce
wzejdzie na niebie
wysoko ze
wyżej nie da rady
wstanę
pozostawię miłe objęcia
by
przygotować warte ciebie śniadanie
podam je na
tacy złotej
kawy tez
zrobię pełny kubeczek
na zawsze
pragnę zostać twym sługą
Piękny miłosny wiersz. Romantycznej oprawy użyczyły gwiazdy swą srebrną poświatą...
OdpowiedzUsuńI nawet prozaiczne śniadanie urosło do wspaniałego obrządku pełnego oddania...
Dzięki Haniu, pięknie piszesz
OdpowiedzUsuńWielka miłość sprawia, że niekiedy gwiazdy wskazują nam drogę do ukochanej osoby, tuląc nas swą poświatą. Możemy tylko zaśpiewać " Jedna gwiazdka na niebie świeci tylko dla Ciebie - to ja... " No, a później romantyczne już śniadanie do łóżka... Dziękuję Leszku za przepiękny, liryczny i wzruszający wiersz.
OdpowiedzUsuń