Wiersze...

Wiersze...
Lech Kamiński

piątek, 29 czerwca 2012

Nie widziałaś wschodu słońca

Nie widziałaś wschodu słońca

gdy promyki wychylają się
nieśmiało pomaleńku
wstydliwie ze wschodu
rozjaśnia się niebo kolorami
cienie słońca igrają wokoło
na kwiatach drzewach i domach
ptaki się budzą w śpiewie miłości
budzi się cała przyroda
błaga o promyki słońca
jest pięknie i miło
można chodzić boso po trawie
zroszonej chłodną rosą
umyć się zimną wodą na dworze

czujesz że żyjesz
pełną piersią

4 komentarze:

  1. Julian Tuwim
    "O, gdy­byś mogła wie­dzieć, jak cu­dow­nie żyjesz
    W męce mych niewysłowień, w mil­czącym zachwycie!"
    PIĘKNY wschód słońca :-) Anna N-S

    OdpowiedzUsuń
  2. Cudowny wschód słońca z kwiatami, drzewami, ptakami i budzącą się przyrodą... Aż chce się żyć i kochać...Dziękuję Leszku - Poeto za ten fantastyczny wiersz. Jestem pod wielkim wrażeniem.

    OdpowiedzUsuń
  3. Namalowałeś... Jak zwykle użyłeś słów delikatnych i pełnych półcieni, słońca,radości istnienia.
    Cudny ten wczesny poranek.

    OdpowiedzUsuń

MIŁO MI. DZIĘKI ZA WPIS.