Szpital

Szpital

Franek

siedzi na łóżku

nie wstaje

bo po co

w głowie u niego zawierucha

mówić nie umie

więc wyje!

Wyje

gdy jest głodny

gdy go czasem zaboli

wtedy

gdy chce pogadać

gdy nikt nie zwraca uwagi

Mam

swoje trzydniówki

napatrzę się

ludzkiego nieszczęścia

tu kroplówka

a tam nieprzytomny leży

Krew

mu przetaczają na okrągło

nie wstaje ze swego łóżka

leży ciało

a dusza

puka właśnie w bramy nieba

Na oddziale

zapachem nie do wytrzymania

wita gangrena

nie chce się wierzyć

że z człowieka

może wyjść tyle smrodu

Nogi

opuścił na podłogę

bandaże

sięgają do kolan

trudno się dziwić chłopu

że na własnych nogach

chce maszerować do nieba

Wiele się dzieje w oddziale

w czasie

mych trzydniowych pobytów

wiec wybaczcie mi

bardzo proszę

że unikam

widoku - wraku człowieka