Łąka
twarz w stokrotkach
rozwiane włosy
upojona zapachem
wiatrem ukochana
ona i kwiaty
cała nimi otulona
sama kwiatem
hebanowa plama włosów
uśmiechnięta rozkoszą twarz
wśród kwiatów płatkami dumnych
kwiaty wypełnione szczęściem
owiane jej ciepłem
uświetniła je sobą
zapachy ich mieszają się
są jednością
położyć się przy nich
tuż obok
upajać się ich zapachem
odlecieć na skrzydłach marzeń
w krainę poezji
razem z tobą
razem z łąką
Przez trzy dni nie będę rozsyłał wierszy
twarz w stokrotkach
rozwiane włosy
upojona zapachem
wiatrem ukochana
ona i kwiaty
cała nimi otulona
sama kwiatem
hebanowa plama włosów
uśmiechnięta rozkoszą twarz
wśród kwiatów płatkami dumnych
kwiaty wypełnione szczęściem
owiane jej ciepłem
uświetniła je sobą
zapachy ich mieszają się
są jednością
położyć się przy nich
tuż obok
upajać się ich zapachem
odlecieć na skrzydłach marzeń
w krainę poezji
razem z tobą
razem z łąką
Przez trzy dni nie będę rozsyłał wierszy
mam pobyt w szpitalu
Łąka i dziewczyna, obie piękne, odurzają zmysły urodą, zapachem, wywołują marzenia...
OdpowiedzUsuńWiersz też urodziwy; zmysłowy,wiosenny, piękny...
Dzięki Haniu, na miejscu zawsze
OdpowiedzUsuńNiby takie proste -
OdpowiedzUsuń"upajać się ich zapachem
odlecieć na skrzydłach marzeń"
--obok być, razem śnić i już żadnych więcej rozstań!
Piękny wiersz i piękne moje zdjęcie ;). Miło, że zainspirowało, ale proszę o podpis ;).
OdpowiedzUsuńChętnie wpiszę, tylko proszę mi podać co mam wpisać Piękna Pani
OdpowiedzUsuń