Ważne trzy słowa

Ważne trzy słowa

Dziękuję za szczęście dziękuję za młodość

powypalało uczucie dziury w sercu młodym

nie ugasi go woda nie ugasi wicher

do ostatnich dni bliznę w sercu noszę

Cóż że amor wybrał najostrzejsze strzały

mnie trafił dwa razy a w nią ani jeden

mówią że czas wszystko wyleczyć potrafi

krwawą ranę zabliźnił lecz boleść – zostawił

Jak żyć gdy rana często w sercu krwawi

kto znajdzie lekarstwo i balsamem wyleczy

Jest taka osoba i jej ważne słowa

wypowiadane dzisiaj do mnie

na dzień dobry z rana 

Kocham cię dziadku - zabójczo

Lech Kamiński

O paskudzie

O paskudzie

Jedna Pani

całkiem do bani

paliła papierosy

całymi paczkami

Gęba szara

cera blada

za nią smród kupa

Z gęby jak w szalecie

paskudnie przecież

i takiego potwora

powinno się trzymać w klozecie

Śniadanie tytoniem cuchnie

mieszkanie jak w tytoniowej zupie

broń mnie Panie Boże bym się kochał 

z takim kocmołem 

Lech Kamiński

Po co

Po co

Gdy zobaczę dziewczynę 

miłą - w wieku jakieś dzieścia 

wyprężę szyję 

ukochany schowam brzuszek 

i soczysty tyłeczek 

oko błyśnie blaskiem 

Podziwiajcie mnie przecież

krokiem prężnym jak kiedyś 

podejdę i ukłonię

zagadam wierszem 

 na kolację zaproszę

Lecz w kieszeni poety dwa grosze 

z renty ostatniej ubogiej

więc po co unosić pierś i kryć brzuszek 

Do żony i tak wrócić muszę

Lech Kamiński 

Gdy żołnierz umiera

Gdy żołnierz umiera

drzewa do ziemi  mu się kłaniają

sosny i świerki salutują w szeregu

brzozy swoje gałęzie na krzyż składają

a osika płacze drgając listkami

żegnają go także łąki zielone

polnym kwiatem jak rodzynkami usłane

zbierał je kiedyś dla dziewczyny

która złote kosy ma splecione

żegnają go piaski poligonów

i kuchni polowej kotły strawy pełne

ulubioną grochówkę z solidną wkładką

za ciężką służbę mu się należy 

buty polowe błyszczą w kącie  zapomniane

wytarte na żołnierskich drogach i ścieżkach 

żegnają się z ciepłem stóp żołnierza

doskonale znają ból i smak krwi odcisków 

krokiem defiladowym pójdzie do nieba

koledzy po nim nie zapłaczą nigdy

okryją go biało – czerwoną świętą

wezmą na swoje barki i zaniosą

i salwa honorowa do Boga na pożegnanie

że do bram niebios kolegę oddają

Lech Kamiński

W ogrodzie

W ogrodzie

Słońce zamglone spowite czerwienią

raczy się nurzać na zachodzie

każe spać kwiatom trawom i drzewom

nawołuje zwierzynę do odpoczynku 

W ogrodzie zakwitła hortensja

różowych kwiatów wybuchem

na wszystkie strony je rozrzuca

nie interesuje się stroną 

gdzie świeci słońce

Strumyk nie zna pojęcia czasu

płynie latem jesienią i zimą

czasem zamarznie na trochę

lecz wiosną zbierze się w sobie 

i szkód narobi narwaniec szalony

Lech Kamiński 

Anioł

Anioł

Zobaczyłem Anioła 

sfrunął prosto z chmur

na ziemi  skrzydła zwinął

na ławce przysiadł 

tuż przy nas

Potem wokół rzucił kobierzec

pełen kolorowych kwiatów i ziół

sypnął na drzewa zielenią 

boskim zapachem kwiaty nasycił  

odpoczął na ławeczce 

miał czas...

Dzieciom porozdawał uśmiechy 

kłopoty zabrał od mam 

zadowolenie z pracy dał ojcom

księżom wiary darował cały wór 

Nam podarował słowa ciepłe

prosto z poświaty gwiazd 

melodią snów zaklęte

cichutko w sercach gra

Później -  gdy skończył zadanie 

odfrunął do swoich chmur

zostawił mi pióro szczerozłote

czystej poezji smak

Zacząłem pisać wiersze 

wychodziły mi ni-jak 

lecz kiedy piszę sercem 

na Parnas wiedzie szlak 

Z weną idę pod rękę

piszę wiersz - Aniele Mój 

choć czasem trwam w udręce 

rozdartej biednej duszy mej 

Lech Kamiński 

Piaski Karbali

Piaski  Karbali (  http://s.tvp.pl/ )

( Z okazji święta WP )

Zatajona prawda o Karbali wypływa po latach. „Bitwa była niewygodna dla polityków”

Tam Bóg zastąpił glebę morzem piasku

ludzkość tworzyła swoje pierwsze państwa

wysłano żołnierzy - synów piastowskiego rodu

by czołgiem i karabinem zanieść żagwie pokoju 

Wielki Brat zmarszczył brew i groźnie skinął

więc zgodzili się wybrańcy „wolnego” narodu

pojechali najlepsi synowie z biało-czerwoną

by jak zawsze walczyć za naszą i waszą

na przeklętej od krwi bardzo obcej ziemi

Stanęli chłopcy jak kiedyś pod Termopilami

a było ich tylko czterdzieści

dla Polaka liczba zaklęta czterdzieści i cztery

by znów sławę oręża polskiego zaszczycić 

Bronili chłopcy bohatersko tego co nie nasze

na dachach Karbali od kraju tak dalekich

jak ich przodkowie kul i granatów nieugięci

bo przecież Polska - choć za najeżce tutaj uznani

To co nakazał im rozkaz zrobili

wróg wielu swych bojowników pogrzebał

chłopcy powrócili do kraju i rodzin

i jak zwykle stało się to w naszej historii 

rodacy o nich zwyczajnie zapomnieli

Lech Kamiński