Krystyna Wojtas " Brzeg" Brzoza Na wysokiej skarpie morskiej brzegu stromym klifowym brzoza rozwiana gałęziami toczy swe wojny o życie Morze podmywa korzenie wyszarpać usiłują ją wichry wije się walczy o swoje życie boje z żywiołami toczy Jest skazana na klęskę nikt nie wygrał jeszcze z naturą na chwilę ustąpi podda się cofnie Ze zdwojoną siłą wróci i uderzy
Śpiewaj góralu Śpiewaj swą pieśń życia niech się niesie nad połoninami niech o granie zahacza ukłoni się kosodrzewinie utuli dostojne smreki
Śpiewaj góralu o czasach pięknych gdy był honor w cenie a jego ostatni rycerze śpią w górach zaklęci kiedy wstaną
Śpiewaj śpiewaj bo u ciebie honor ostał się ostatni jest wyciosany z granitowej skały szybki jak potok górski prosty góralski piękny jak twoje hale jak chata góralska rzeźbieniem wyciosana