Krystyna Wojtas " Brzeg"
Brzoza
Na wysokiej skarpie morskiej
brzegu stromym klifowym
brzoza rozwiana gałęziami
toczy swe wojny o życie
Morze podmywa korzenie
wyszarpać usiłują ją wichry
wije się walczy o swoje życie
boje z żywiołami toczy
Jest skazana na klęskę
nikt nie wygrał jeszcze z naturą
na chwilę ustąpi podda się cofnie
Ze zdwojoną siłą wróci i uderzy
Brzoza
Na wysokiej skarpie morskiej
brzegu stromym klifowym
brzoza rozwiana gałęziami
toczy swe wojny o życie
Morze podmywa korzenie
wyszarpać usiłują ją wichry
wije się walczy o swoje życie
boje z żywiołami toczy
Jest skazana na klęskę
nikt nie wygrał jeszcze z naturą
na chwilę ustąpi podda się cofnie
Ze zdwojoną siłą wróci i uderzy
Piękny wiersz o heroicznej walce z żywiołami. Walka skazana na klęskę, ale nieustępliwa. Delikatna, wiotka brzoza i potężne żywioły- morze i wiatr.Wspaniale podkreślony kontrast sił i możliwości. Podoba mi się poeto.
OdpowiedzUsuńHeroiczna walka o byt, czy też przetrwanie zawsze zasługuje na słowa uznania. Biała brzoza próbuje przeciwstawić się morzu i wiatrom. Jest to zadanie trudne, prawie niewykonalne, ale brzoza dzielnie walczy... Pięknie i kontrastowo przedstawiłeś ten " bój" o życie Poeto.
OdpowiedzUsuń