Nostalgia
Szyba bębni
deszczem
Niebo w sinych kolorach
W sklepie tuż niedaleko
kuszą zapachem rogale
To nic że chlapie deszczem
Ważne że ciepło na dworze
Trudno nos wychylić
nie da się kochać w deszczu
Ten kto wcześnie wstanie
ubierze się ciepło
Niebo w sinych kolorach
W sklepie tuż niedaleko
kuszą zapachem rogale
To nic że chlapie deszczem
Ważne że ciepło na dworze
Trudno nos wychylić
nie da się kochać w deszczu
Ten kto wcześnie wstanie
ubierze się ciepło
przyniesie to
cudo na śniadanie
Nie zlęknie się deszczu
Kolegów mam dostatek
Przyjaciół trudno powiedzieć
Koleżanki zaś na dodatek
proszą o moje wiersze
Piszę tak sobie
Piszę z myślą jedną
jak wyrazić pięknie
co dyktuje serce
Nie zlęknie się deszczu
Kolegów mam dostatek
Przyjaciół trudno powiedzieć
Koleżanki zaś na dodatek
proszą o moje wiersze
Piszę tak sobie
Piszę z myślą jedną
jak wyrazić pięknie
co dyktuje serce
To deszcz zawinił, że leciutki smutek nie pozwala na radosny uśmiech i "kochanie się w deszczu".
OdpowiedzUsuńZa to pozwala na zadumę i pisanie wierszy, które serce dyktuje...
Piękna Nostalgia...
Kiedy pada deszcz, a na dworze robi się ponuro i szaro, ogarnia nas jakaś dziwna pustka i NOSTALGIA. Dobrze jest usiąść wtedy i napisać od serca kilka wersów, które mogą ucieszyć nie tylko Przyjaciół... Nie da się kochać w deszczu, ale sprawić radość wszystkim bliskim, można zawsze i wszędzie. Dziękuję Poeto i proszę pisz nadal dla nas, bo tego potrzebujemy, a robisz to wspaniale.
OdpowiedzUsuń