Żono

Żono

wieczory są piękne

w domowym fotelu

gdy żona się krząta przy stole

myślą wybiegam daleko

do czasów gdy po raz pierwszy

uśmiechnęłaś się do mnie

moja żono

ja zażenowany w mundurze

ty piękna jak obraz jesienią

i czas - gdy dałaś mi syna

uśmiech twój i duma w oczach

i gdy odbierałem cię w szpitalu

płacz niezapomniany

MOJEGO SYNA