Flecistka

Flecistka

drobniutka skromnością zachwyca

wzrok spuszczony twarz drobna

ozdobiona uśmiechem

w rękach instrument boski

na którym grywali anieli

jej tłem instrument błyszczy

publice kłaniają się razem głęboko

nabierają siły głębokich czarów

bo zaraz się zacznie i będzie się działo

podniosła flet do ust

jak swe dziecko jak kochanka

przytknęła je w pocałunku miłosnym

instrument odwdzięczył się niebiańskim dźwiękiem

sala zmieniła się w łąkę alpejską

umajoną różnorodnym kwieciem

flecistka stała się pasterką boską

z wieńcem na głowie polnym kwieciem uwitym

dźwięki jak motyle rozpłynęły się po łące

pasterka dalej czaruje fletem

brakuje tylko owieczek pod borem

i pieska który by je zaganiał szczekaniem

grała i grała obraz dojrzewał swym czarem

nagle przestał - zginęły motyle

stado owieczek pofrunęło w obłokach

zniknęła łąką w głębokim ukłonie

pasterka odjęła od ust instrument

skończyła się muzyczna zaczarowana opowieść