***
przecież
obdarzam cię swą przyjaźnią
wprawdzie
mało wartą bo wirtualną
ale
przecież zawsze jestem z tobą
masz
u mnie nieskończony kredyt zaufania
wprawdzie
nie możesz
się
do mnie przytulić
nie
ucałuję nigdy piękne usta twoje
ale
jestem by ciebie zrozumieć
widziałem
duży kawał świata
nie
mów ma droga że jesteś sama
mnie
razem z tobą bolą twoje razy
choć
nigdy z sobą nie pójdziemy do łóżka
powiem
ci bajkę
o
krasnalach z księżyca
Dziękuję .Baśń opowiesz jutro?
OdpowiedzUsuńPrzyjaźń,nawet ta wirtualna jest bardzo ważna i cenna...Ją też trzeba szanować i pielęgnować...A przytulić i ucałować - to również jest możliwe - najpierw w snach,marzeniach - a później być może i w realu...po usłyszeniu tej bajki o krasnalach z księżyca...Dziękuję Leszku.
OdpowiedzUsuń