Olbrzymy

( http://puszcza-bialowieska.blogspot.com/2013/11/postepujacy-rozpad-drzewostanow.html )

Olbrzymy

Za oknem wyrosły olbrzymy

wierzchołkami sięgają pod chmury 

gałęziami w takt wiatru głaszczą powietrze

to świerki sosny dęby i buki 

o wieku już bardzo słusznym – uwierzcie

One pamiętają zdarzeń bez liku

wiele wojen przeżyły w swym kącie

gałęziami lat jeszcze poszumią wiele

nie będą żałować nam swego widoku 

Są też inni olbrzymi

odchodzą właśnie czwórkami do nieba

idą tak - bo tak tylko bohaterom wypada

W oczach pozostały im jaszcze

kurzu tumany spod Lenino

kolor maków w najpiękniejszej czerwieni

i smród olejów z kolorowej Normandii

widok płomieni ukochanej Warszawy

Pamiętamy tez olbrzymy

do cna przesiąkniętych

zapachem ognisk i lasów

oni obowiązek Ojczyzny 

stawili nad wszystko

nie pytali o nagrody ani zaszczyty

Swój obowiązek stawili nad życie 

Odchodzą olbrzymi czwórkami do nieba

co po nich zostanie 

pamięć - czy też drwina

czy morze kłótni ambicją pisanej

kto wylał krew czerwieńszą od innych żołnierzy

kto ma prawo do miana prawdziwego Polaka

Czy pieniądz będzie teraz 

przepustką do nieba

Lech Kamiński