( zdjęcie z internetu )
Troski
podaruj mi troski swoje
marzeniami je ozdobie
wypiorę w śmiechu dziecka
i z kłopotów rozbiorę
powieszę je - na gruszy
niech przesiąkną jej kwieciem
jak słonko je wysuszy
i wybieli głęboko
aż do duszy samej
staną się miłe
podaruj mi swoje troski
proszę
Leszku, czy Wiesz jaki odbiór ma ten wiersz?
OdpowiedzUsuńTo lekarstwo na każde zło...
powrócił uśmiech i zaufanie w wartość człowieka ... dziękuję
Szkoda, że mnie nikt nie prosi o troski moje...
OdpowiedzUsuńCiepły, piękny wiersz.
Dzięki Wam wspaniałe komentatorki. Bardzo mi miło
OdpowiedzUsuńCzytając te wersy pojawia się wiara w człowieka, a także w miłość i przyjaźń...Podaruj mi swoje troski - nie każdy może wypowiedzieć takie słowa.Dziękuję Leszku za wzruszający i ciepły wiersz.
OdpowiedzUsuń