Zapach wiosny
kwieciem
jabłoni nas otulił
już na
zawsze
czujemy go
długie lata
mimo że
osłabł już węch
wspomnienia
tych wiosen
serce choć
stare
nie chce
uwierzyć
że minęła
wiosna
i już
piękna jesień
czas
dostojeństwa nastał
lecz krew się
burzy
gdy promień
wiosny
ją sobą
rozgrzeje
dobrze ze
czasem
druga połowa
nadstawi czoła
o pocałunek
prosi
jesienna ozdoba chwili
Jesień też może być piękna , czasem nawet wiosną się zdaje.
OdpowiedzUsuńCiepły, pogodny wiersz.
Jak w piosence: "Trochę wiosny jesienią"...nie zaszkodzi, a wręcz odmłodzi!
UsuńDzięki Haniu, jesienią tez może zakwitnąć wiosna
OdpowiedzUsuńTwoja "jesienna ozdoba chwili"
OdpowiedzUsuńto właśnie jest wiosna
kolejna i zawsze pierwsza
wiosna
delikatna treść R.R.
I już w różowościach stoi sad jabłoni - nie zapomnij... nigdy o mnie nie zapomnij... Nawet gdy jesień wszystko odmieni w tym sadzie - usiądź pod drzewem , chłoń zapach jabłek, wspomnij mnie słowem, zapatrz się w niebo...
OdpowiedzUsuńZapach wiosny czujemy nawet jesienią... Wystarczy usiąść w parku na ławce i powspominać te cudowne spotkania, pocałunki, miłe gesty, spojrzenia, uściski dłoni... Choć lat nam przybywa, to piękna może być jesień, bo czułości nigdy nie za wiele, a w sercu wciąż miłość gości. Dziękuję Leszku za przepiękny i ciepły wiersz.
OdpowiedzUsuń