Anioł

( Nie znalazłem autora -  fountain )

Anioł

Ujrzałem  Anioła 

sfrunął od chmur

skrzydła zwinął

na ławce przysiadł 

tuż koło nas

Wokół rzucił kobierzec

pełen kwiatów i ziół

na drzewa sypnął  zielenią

boskim zapachem kwiaty nasycił

potem na ławeczce  przysiadł

miał czas...

Dzieciom porozdawał uśmiechy 

kłopoty zabrał od mam 

zadowolenie z pracy dał ojcom

księżom wiary cały wór 

Nam podarował słowa ciepłe

prosto z poświaty gwiazd 

melodią snów zaklęte

cichutko w sercach gra

Później - gdy skończył zadanie 

odfrunął do swoich chmur

zostawił mi pióro szczerozłote

czystej poezji smak

Zacząłem nim pisać wiersze 

wychodziły mi nijak 

lecz kiedy piszę sercem 

na Parnas wiedzie im szlak 

Z weną idę pod rękę

piszę wiersz - Aniele Mój 

choć czasem trwam w udręce 

rozdartej biednej duszy mej 

Lech Kamiński 

Kolekcjonuję uśmiechy

Kolekcjonuję uśmiechy

najpiękniejsze – od matki do tulącego się dziecka

i dziecka wzajemny do matki

starszej pani z podwórka

dziewczyny gdy ustąpi mi miejsca

służbowy - pani w okienku

fałszywy - pana przewodniczącego i innych

pełen współczucia - pielęgniarki 

gdy by ukrócić ból  się schyla

wesoły - wnuczki na powitanie dziadka

wiele uśmiechów życzę ci dzisiaj

i o nie proszę 

Lech Kamiński 

Sroko czarno-biała

Autor zdjęcia: Maria Olszowska
Sroko czarno - biała

Góry moje strzeliste

kosodrzewiną u zielone

za wami płaczę

Moje wspomnienia

mgłą górską nakryte dyskretnie

zostałem wam wierny

choć sił już nie stoi

I ty sroko wysokogórska

pełniąca zaszczytną straż tam w górze

gdzie turysta jest rzadkim gościem

czy pamiętasz jak witałaś mnie krzykiem

ostrzegałaś okolicę przed obcym 

lecz ja przecież z ostańców stworzony

Powiedz wszystkim ptaku biało-czarny 

ja już nie wrócę 

Lech Kamiński

Czy jestem

Czy jestem

 wierszem przy tobie... 

jestem wiatrem i słońcem 

zawsze i wszędzie

 jestem

i wtedy gdy targam twoje włosy

i gdy policzki głaszczę 

nawet wtedy gdy obmywasz ciało 

wtedy też  jestem - ciepłem

 gdy sukienkę gniotę 

jak urwis wiatr

zawsze przy tobie

...jestem 

Lech Kamiński 

Na zarozumiałych

Na zarozumiałych

Rozlały się morza gniewu

zarozumiałości wyrosła zapora 

a na dworze ciepła jesień

wybarwiła się w pięknych kolorach

Mimo ze serca gorące

złotymi nićmi związane

paskudny potwór arogancji

piękną jesień w czerń ponurą zamienia

Grają surmy wojenne

kogo kto bardziej oczerni

rozstrzygnięcia być nie może

tylko płacz i łzy do poduszki

Zła duma popsuła wszystko

zarozumiałość pod obłoki urosła

patrzy z góry na drugiego człowieka

wskazuje mu miejsce 

i ma być spokój

Serca przecież takie same

w jednym biją rytmie poezji

ambicją nie napisze się wierszy

pustką jest zarozumiałość dla nich 

Motto 

Wiersze pisać warto choćby dla jednego czytelnika

Lech Kamiński 

Jesień

( Józef Chełmoński Babie Lato )

Jesień

dziś zobaczyłem babie lato

znak wczesnej jesieni 

sfrunęło z pajączkiem przez łąkę

iskrzyło się jedwabiem w dali

Lech Kamiński

Gdzie jesteś żołnierzu września

Gdzie jesteś żołnierzu września

Zapomniana mogiła na skraju lasu

zapomniany dół po ziemiance

wyzbierały tam dzieci dokładnie

przerdzewiałe naboje i karabiny

Dobrze ci było w lesie żołnierzu września 

gdzie dopadła śmierć niespodziewanie

tam pamiętały o tobie wszystkie ptaki

syrenę samolotu - huk i przerażenie

zabójcza bomba z błękitnego nieba

poraniła strumyk na polance

a huk zdradą rozniósł się po lesie

Teraz leżysz na wspólnym cmentarzu

wśród tych którzy walczyli za ojczyznę 

a w lesie - zapomniały o tobie ptaki

przepadł gdzieś krzyż brzozowy

z patyków na szybko sklecony

Lech Kamiński

Upalnie

Upalnie

opuściła mnie wena kochani 

w głowie gotują się myśli 

ociężałe członki winduję na tapczan

o czym tu pisać – nie wiem

z domu strach wychylić głowę

mocno już siwizną ubarwioną

dzisiaj na Stacji Dializ zmarł kolega

a sympatyczny drugi już ledwo dyszy

nie dociera do mnie że odchodzą koledzy

i to ci co przyszli później po mnie 

cierpią z bólu niepokonanego

czuję się przy nich nie tak 

gdyż jak im pomóc gdy i lekarz nie może

syn dzwoni że przyjechać nie może

a zapowiedziała się cała jego rodzina

trudno zostaniemy dalej sami z żoną 

ona jest teraz moim całym światem

Lech Kamiński

Serce matki

http://www.cytadela.aplus.pl

Jutro rocznica wybuchu II Wojny Światowej

Serce matki

Mówiłeś synku że idziesz do szkoły

nie doszedłeś - gdyż dzień był pochmurny

samoloty spod nich syrenami wyły

z czarnymi krzyżami – tak jak było kiedyś

Ubrali cię synku w mundur ciut za duży

a karabin przecież tak plecy uciska 

jak dasz sobie radę poowijać łydki

cóż tam mój kochany beze mnie zrobisz

Wysłali cię synku na stalowe potwory

pierś nastawiałeś na kule z automatu

dobrze że jesień była ciepła tego roku

przykro było w szyku do niewoli wędrować

Dzięki ci synku za te słowa krótkie

które wykaligrafowałeś mi na kartce papieru

lecz dawno nie było od ciebie żądnej wieści

pęka serce matki z przeogromnego bólu

Lech Kamiński  

Czyja wina

Czyja wina

zapach twój do głowy uderza gorącem

odbiera rozum nieprzystojnie kusi

zgarnąłem jak len delikatne włosy

odkryję błyszczące gwiazdami oczy

i oddech - gorący pragnieniem 

głodne ręce błądzą nieprzytomnie 

po ciele wciąż nienasycone

chcą zapamiętać kształt twój drogi

już na zawsze

bezwolna w moich ramionach gorących 

już nie bronisz pocałunków

jestem śmielszy w dążeniach 

uciekł gdzieś rozum

pozostało nieposkromione pragnienie 

las patrzył na nas zdziwiony

szumiały z zazdrości drzewa

pachniały kwiaty odurzały zapachem

pożądanie wygrało ubrania rozrzucone

gdy już się stało to co miało

staliśmy się we dwoje jednością 

czyja to wina ze się stało

że zapach lasu odebrał rozum

pofrunęliśmy tam daleko 

hen w obłoki na niebie

i wcale nie chcieliśmy wracać

od błękitu i miłości

Lech Kamiński