Wróżba

( z internetu )

Wróżba
( wiersz z książeczki "Miłość z jesiennym liściem")

zwracam się  do ciebie
o wielka

ty która w Delfach
i o wróżbę proszę

jak życie - szczęście

  kiedyś przez kogoś
popękało me serce

więc proszę

wróż bo umiesz

kiedy zrośnie się serce

Przytul się proszę

( zdjęcie z netu )

Przytul się proszę

przytul się troszkę

jest chłodno rankiem

kwiaty łapczywie piją rosę

drzewa nie dają cienia

bezlistna wiosna przecież

przytul się proszę

bo dziwią się ptaki

drozd nam zaśpiewa miłośnie

kos przestał grzebać pod krzakiem

nawet wróbli gromada

gada o miłości

przytul się bo wiosna

kochają się wszyscy

ptaki ludzie i zwierzęta

nawet drzewo się kocha

obsypuje kwieciem

niby panna młoda

kusi pszczółkę zapachem

w uniesieniu miłosnym

trzeba wydać owoce

Wczoraj

( rysunek z internetu )
(  Wiersz z książeczki "Miłość z jesiennym liściem " )

Wczoraj

Byłaś wczoraj ze mną?

Nie byłaś,

nie wierzę,

przecież cieszyły się gwiazdy

mrugały do nas ochotnie.

Nie byłaś,

przecież

pamiętają twój zapach kwiaty,

oburzone nim okropnie.

A dywan,

gdzie leżały twe szatki

ciągle tęskni dotykiem.

Świt jest świadkiem

że wyszłaś.

Nie byłaś?

Może się śniło?

Tęsknota

( zdjęcie z internetu )

Tęsknota

( wiersz z książeczki "Miłość z jesiennym liściem" )

 

tęsknię za Tobą

jak mężczyzna tylko potrafi
całej duszy swą osnową

szukałem Ciebie wszędzie
byłem słońca promykiem

szukałem Cię
między gwiazdami
księżyc mi powiedział
że jesteś i tęsknisz

we śnie widzę Twą twarz
delikatnym
babim latem otuloną
oczy wydatne jak węgle
ogniem bystrości wylane

usta jędrne miłością
ku całowaniu stworzone

mam z sobą różę czerwoną
w kolorze miłości
zerwaną świtem porannym
otuloną perłami rosy
zaniosę Ci
na skrzydłach tęsknoty

może wtedy uwierzysz

Ona

( zdjęcie z internetu )

Ona

zaprowadzi nas niedaleko
do parku nad malutką rzeczką
obejrzymy ruchliwe kaczki
może trafi się wiewiórka

usiądziemy na ławeczce
u brzegu rzeczki

troszeczkę dalej
obejmę cię - przytulę mocno
bardzo blisko by poczuć twe serce

posiedzimy nad wodą
popatrzymy na kaczki i łabędzie
gdy łączą się jak my w pary
gdy przed sobą wiodą młode

potem pójdziemy tu blisko - na kawę
mocną z expresu u Hani
pomilczymy troszeczkę
po co słowa – są zbędne

Zmierzch

( z internety zdjęcie )

Zmierzch

wygasza słońce

skrył je gdzieś daleko za lasem

jeszcze ostatnie przebłyski

krwawą barwą się mienią

jeszcze długie cienie szarości grożą

na tle srebra nieba swe gałęzie gołe

drzewa kierują do nieba

chcą na chwilkę dla siebie

pazurami - zatrzymać słońce

sięgają wysoko swymi gałęziami

sam wiatr się zmroku przeraził

ptaki ucichły bardzo zmartwione

że dzień się na nie obraził

pora odpoczynku nastała dla świata

niezbędna po dziennym znoju

ptaki przerwały głośne nawoływania

zadumały się nad swym losem

jak ludzie

jutro znów wstanie słońce

dzień swoje uśmiechy odda dla ludzi

kawa z rana i uśmiech żony

miło zabarwi poranne chwile

Działka 22-07-2012

Obraz z internetu

Piesek Adasia

wyliże mu nosek

da pochrupać kosteczkę

do swego boczku przytuli

i zawarczy piosenkę

piosenkę o szarym kotku

który miał długie buty

chodził dziarsko jak żołnierz

na tylnych łapkach

jak zuchy

pójdą razem na spacer

tam gdzie myszki swawolą

przepłoszą je razem do nory

ależ nich rozrabiaka

Trzeba marzyć

( zdjęcie własne )

Trzeba marzyć

( wg Jonasza Kofty )

gdy spadają jak liście

kartki dat z kalendarzy

trzeba marzyć

kiedy szaro i mgliście

wiatr wspomnieniami miota

trzeba marzyć

w chłodnej pustej godzinie

na swój los się odważyć

nim szczęście cię minie

trzeba marzyć

gdy już buty zdarte

i siły historią się stały

trzeba marzyć

gdy żadna dziewczyna

na cię nawet nie zerknie

trzeba marzyć

o tym co było

i się nie zdarzyło

trzeba marzyć

mimo że boli

los wiekiem się śmieje

trzeba marzyć

Zaroiło różem

Obraz Muriel Fabing
tumulte rouge passion ♥
30/30

Zaroiło różem

zamieszało pierzem
różowym kolorem
zapachniało błotem
otuliło krzykiem
nawoływaniem do życia
  nadziei

zaroiło w wodzie szyjami nogami
wiją się prężą skrzydła niespokojne

zaszumiało skrzydłami
podfrunęło ptaków tysiące
do góry do marzeń
ku słońcu