Skrzypaczka

Skrzypaczka w białej sukience

Skrzypaczka 

weszła na podium 

twarz skupiona

skrzypce trzyma jak matka dziecko

na biodrze 

w bezruchu 

lekko się skłoniła

swojej mocy świadoma

jak dama

a lat niespełna 19

smyczek powędrował do góry

wydobył dźwięk piskliwy drżący

nie drażnił - podniecał

dla ucha miły

ucichł

parę ruchów i dźwięków

przed koncertem niezbędnych

przyjęła pozycję

smyczek jak szalony zatańczył po strunach 

przebiegał po nich tam i z powrotem 

jak tancerze tuptaka

jak by iskry krzesał

dźwięków kaskadę zrodził

pospołu z palcami

one je głaskały

miłośnie pieściły

grały Wieniawskiego

nutki początkowo nieśmiało

jakby skrępowane

w dźwięku lekko drewnianym

następnie już miękko dźwięcznie

rozbiegły się wszędzie

odbijały się od sufitu od ścian

drżały dźwiękiem były i były...

wszystkich czarowały sobą

dźwiękiem

który jak wąż porażał

przykuwał uwagę 

śpiewał

do głębi przenikał

smyczek tańczył z wirtuozerią 

czasem uderzał w staccato

dźwięk był i drżał

do duszy pięknem przenikał

i taniec smyczka się skończył

opadł razem ze skrzypkami

skłonił się głęboko

na oklaski czekał

Lech Kamiński