Mówisz Polska

Mówisz Polska

widzę strzelistą sosnę
pnącą się do życia ku niebu
w odwiecznej walce za światłem
zielonym kapturem nad braćmi góruje
nawet nie boi się ostrych mrozów 

buka rozłożystego
konarami na wszystkie strony się rozpiera
czaruje i zaprasza cieniem srebrzystym
orzechami dziki kusi 

mocarnego dębu
gałęzie w węzły poskręcał
stoi mocno
jak przystało na siłacza
nie boi się wichrów ani burzy
żołędziami nas i zwierzynę cieszy

piękny kasztan
wśród drzew ozdoba
kusi kwiatów pięknem
biżuterią owoców
wachlarzem liści czaruje

niepozorny klon
gdzie mu do innych
tych wielkich
zajmuje miejsce skromne w parterze
słońce krzakom zabiera 

szeleszczący dywan z bukowych liści
brązami poprzetykany starannie
zdobiony bystrym potokiem 

pola w krajkę wpisane
znane i śpiewane na tej ziemi

a wszystko zdobią ptaki
one najbardziej kochają Polskę

Lech Kamiński