Ławeczka

Ławeczka 

ulubione moje miejsce za miastem
wśród zieleni ogrodów
tam rośnie jabłoń rozłożysta
zaprasza do miłego spokoju

pod nią skleciłem ławeczkę
lubię na niej przysiadać
cieszyć się drzewa cieniem
zapachem zieleni upajać

drzewo wiosną stroi się kwieciem
latem kusi słodkim owocem
ławeczkę przed słońcem osłania
chłodem częstuje obficie

wokół sąsiadów ma wytwornych
wiśnię nabrzmiałą sokiem
czereśnie owocem w czerwieni
z daleka kuszą ludzi i ptaki 

dla pań zaś są afrodyzjakiem 

kwiecia znów mnóstwo wokół
wyniosłe parzydło o złotej koronie
piwonie kwiatem do słońca się śmieją
powojniki jak węże wokół pergoli się wiją
i róże w swoim kącie czarują kolorem

samą ławeczkę obrasta lawenda
swoim zapachem pszczółki odurza
drobne kwiatki jak lance
po żołniersku do słońca kieruje

na honorowym miejscu rośnie róża
zapachem wszystkich uwodzi
królowa zaczarowanej krainy
baśniowe snuje opowieści

dzielę się tym światem kolorowym
z żabką - skryła się pod krzakiem
motylem - na róży przysiadł na chwilę
pszczółką – która zapyla owoce 

zapraszam do cudnego mego miejsca
w ogrodzie kolorowym
tutaj spotkasz dobro przemijające
w dzisiejszym świecie z betonu

Lech Kamiński