Nie widziałaś wschodu słońca
gdy promyki wychylają się nieśmiało pomaleńku
wstydliwie ze wschodu
rozjaśnia się niebo kolorami
cienie słońca igrają wokoło
na kwiatach drzewach i domach
ptaki się budzą w śpiewie miłości
budzi się cała przyroda
błaga o promyki słońca
jest pięknie i miło
można chodzić boso po trawie
zroszonej chłodną rosą
umyć się zimną wodą na dworze
wtedy czujesz że żyjesz
piersią pełną
Leszek K.
Piękny opis wczesnego poranka. To zaledwie zaranie dnia.Budzi się cała przyroda, na końcu my...
OdpowiedzUsuńPiękno metafor zachwyca i buduje nastrój radości i oczekiwania na cudny, słoneczny dzień.