( Lucy Stefaniak " Letni bukiet ")
Polny bukiet
W białym
glinianym wazonie
bukiet
kwiatów zachwyca
polskich -
najpiękniejszych
zebranych w
porannej rosie
Toczą woń
zapamiętaną z dzieciństwa
gdy na
spacerze z matką za miastem
Wtedy
zbierałem kwiaty
koniczyny -
na wianki
łubinu - do
wazonu
róży -
dla koleżanki
Bukiet
wypełniony wspomnieniami
z czasów
młodości - najpiękniejszymi
szkoda że
nietrwały
więdnie zbyt
szybko
jak lata
młodości
zostały
daleko za nami
Piękny wiersz Leszku. Trochę nostalgiczny, bo tęsknimy przecież za tymi latami naszej młodości. A skojarzenie bukietu polnych kwiatów z odległymi wspomnieniami -niezwykłe i cudne.
OdpowiedzUsuńTaak... wiersz piękny, beztroska, bieganie po łąkach, plecenie wianków...wspomnienia stają się piękniejsze przy takim wierszu i pięknym bukiecie malarki .....
OdpowiedzUsuńDzięki Haniu, Lucy, piękny obraz to i wiersz powinien mu dorównywać
OdpowiedzUsuńNo tak... Zarówno wiersz, jak i obraz idealnie wkomponowany w treść robią wrażenie... Niby tylko polne kwiaty, ale wspomnień bez liku... Cała nasza młodość przed oczyma i tylko żal za minionym czasem i za ukwieconymi łąkami, ukochaną matką, dziewczyną... Dziękuję Poeto za przepiękny wiersz.
OdpowiedzUsuń