Złość

Złość

Rozlały się morza gniewu

zarozumiałości wyrosła zapora 

a na dworze ciepła jesień

wybarwiła się w pięknych kolorach

Mimo ze serca gorące

 złotymi nićmi związane

to paskudny potwór zarozumiałości

piękną jesień w ponurą czerń zamienia

Grają surmy wojenne

kto kogo bardziej przydusi

rozstrzygnięcia być nie może

tylko płacz i łzy do poduszki

Zła duma popsuła wszystko

zarozumiałość - urosła pod obłoki

z góry patrzy na drugiego człowieka

wskazuje mu miejsce 

- ma być spokój

Przecież serca  te same

w jednym poezji biją rytmie

ambicją - nie pisze się wierszy

zarozumiałość - jest dla nich pustką

Wiersze warto pisać choćby dla jednego czytelnika