Chabry

W nich

miłość zaklęta ,

jak królewicz 

w pewnej żabce,

przytul to ziółko, 

do piersi,

mocno, 

 bez twego ciepła 

zwiędnie,

ucałuj gorąco,

jak tylko Ty  potrafisz.

A niebo było błękitne,

kwiaty pachniały ziołami,

tęskniły do słonka i deszczu.

Stanie się cud 

istnienia,

to "ziółko" 

odda Ci swe serce,

zwykłe, z wadami,

popękane życiem,

zwiędnięte niespełnioną miłością.

Ulecz je sobą proszę