Mówisz Polska

Mówisz Polska

 

widzę sosnę strzelistą
do życia pnącą się ku niebu
w odwiecznej walce za światłem
zielonym kapturem nad braćmi góruje
nawet ostrych mrozów się nie boi

 

buka rozłożystego
konarami rozpiera się na wszystkie strony
czaruje i zaprasza cieniem srebrzystym
dziki orzechami kusi

 

mocarnego dębu
gałęzie w węzły poskręcał
stoi mocno - jak przystało na siłacza
nie boi się wichrów ani burzy
żołędziami nas i zwierzynę cieszy

 

piękny kasztan
wśród drzew ozdoba
kusi kwiatów pięknem
biżuterią owoców
wachlarzem liści czaruje

 

niepozorny klon
gdzie mu do innych - tych wielkich
zajmuje w parterze miejsce skromne
słońce krzakom zabiera

 

szeleszczący dywan z bukowych liści
brązami poprzetykany starannie
zdobiony bystrym potokiem
pola w krajkę wpisane
znane i śpiewane na tej ziemi

 

a wszystko zdobią ptaki
one najbardziej kochają Polskę

 

Lech Kamiński