Wiatr

( z internetu )

Wiatr

Wiatr nad morzem się wzbudził

bawił się igraszką fal

na ich grzbiecie dopłynął do brzegu

morze porzucił na plaży siadł

Najpierw - zbadał okolice

miasto spodobało mu się

można tam pozamiatać ulice

a kurzem w okna rzucić

na złość pań

Albo zatańczyć sobie oberka

z drzewami które mają ze sto lat

kapelusze pozrywać mężczyznom

kobietom spódnicę podwiewać – o tak

Drzewa tańczą ociężale

gałęzie fruwają tam i tu

konary skrzypią huczy wiatr

diabelski taniec niechaj trwa

Nieważne że konary się łamią

w obrocie gdy tańczy wiatr

szpaler drzew kłania się w tańcu

do samej ziemi - jak na pas

Gra huczna muzyka

wiatr wieje na sto trąb

gałęzie lecą łamią się z hukiem

a wiatr jeszcze woła -

niech taniec trwa...

A gdy już skończy się wiatru muzyka

drzewa odetchną i pójdą spać

wiatr wróci nad swój brzeg morza

by dalej berka z falami grać

Pozostanie po nim cisza gorąca

niejeden dla ochłody ją wspomni

morski wiatr który w żagle dmucha

morska bryza wzbudza lekkie fale

Gdy znów powróci wściekły ze broń Boże

jachty powywraca potarga gałęzie

pozrywa dachy sukienki i kapelusze

każe latać wysoko parasolom