Dobrze że jesteś

Dobrze że jesteś

Jest przy mnie dziewczyna 

która przed wieloma laty 

oddała mi serce

wtedy gdy świat pachniał prostotą

a ludzie byli sobie przyjaźni i mili

Dziewczyna o krótkich włosach

głęboko zapadła mi w oczy

mimo że czas okrutnik

bezwzględnie poorał jej lico

zawsze jest że mną ta 

- która tamtej nocy...

Wszystkie twoje zmarszczki wycałuję

znów rozczochram srebrne włosy

widzę zawsze w tobie tę 

- która przed wielu laty

założyła mi obrączkę 

myląc ręce

Obrączkę zobowiązania i nadziei

to nic że od lat spoczywają zamknięte

swoje miejsce mają w sercu głęboko

Kamiński Lech

Słuchajcie złotego rogu

Słuchajcie złotego rogu

Jak konie z wiatrem po stepie

w poszumie traw i gałęzi ukłonie

galopem biegną przed siebie

by być tam gdzie wiatr się rodzi 

W ostrym końskim zapachu

białe konie opiewane pieśnią

posadźcie mnie proszę w siodle

będę Wernyhorą - gdyż ponownie trzeba

Nieście mnie konie po Polsce

rogiem złotym zadmę - będę wołał

wstawajcie od pracy moi rodacy

czas podnieść dumnie czoło wysoko 

Wstać i zaśpiewać pieśni

gdyż z tradycji Polakom się należy

za krew na wszystkich frontach przelaną

za liczne na obcej ziemi cmentarze

Dość już naszej pracy dla obcych

która uwłaszcza dumie i honorowi

bez zasad – na zawołanie

pracy hańbiącej na obcej ziemi

Wstali z kolan by słuchać 

oszustów z długimi nosami

krzyków nienawiści prosto z ambony

słuchać telewizji i radia - z niby „naszej”

za hasło „Polska” – demokrację utracili 

Konstytucja u nich tylko papierem

a prawo liczy się tylko „nasze”

wrogów kraju natworzyli tysiące

to znana śpiewka dyktatorów

Teraz trwa walka o bliskie wybory

by ten kto liczy nie decydował o zwycięży

obudź się narodzie i posłuchaj rogu

ja w niego dmę z całej piersi chorego

Lech Kamiński

( Wernyhora, Jacek Malczewski )

Aktorka

Aktorka

( dla Mai Wolskiej )

Stanęła na scenie

oddech wstrzymała 

ręce podniosła do góry 

sala ciszą zamarła  

lot muchy zabrzmiałby burzą

oczy w ciemności szklane

wpatrzone w nią i nieruchome

Poruszyła się powoli

nagle wykrzyczała słów kilka

z grymasem twarzy 

który mówił - krzyczał

Przysiadła

chwila ciszy 

która wyzwala napięcie

opanowała sobą widownię

ona śledzi każdy jej ruch

każde słowo płynące z ust 

a były mocne i wymowne

Ruch i słowo

słowo i ruch

ich garstka wraz z mimiką

Jedna scena aktorki

Lech Kamiński

Czy pamiętasz bracie Polaku

Czy pamiętasz bracie Polaku

pamiętasz - gdy dziad i ojciec 

stanęli na ojczyzny wezwanie

nie ulękli się wrogiej nawale stali

z dumą oddali za Polskę krew i życie 

czy pamiętasz bracie kochany

gdyśmy w pochodzie szli z Solidarnością

wołaliśmy że „Pracy i chleba”

nie zatrzymały nas  milicji kordony

WOLNOŚĆ błyszczała na sztandarach 

lecz gdy  ją już wywalczyliśmy

i nastała dla wszystkich  

wtedy naprawdę zabrakło pracy i chleba

zabrakło pracy dla twoich dzieci w Polsce

szukały ich na obcym bruku

syn błaga o pracę przy Notre-Dame

córka na zmywaku w Londynie

chylisz bracie pochmurne czoło 

srebrną siwizną pokryte skronie

oczy zaszły życia zmęczeniem

teraz masz nadmiar wolności

lecz dla dzieci brakuje chleba

Lech Kamiński 

Mój los - dializa

Mój los - dializa

( Sztandarowy wiersz z książeczki Wierszy Szpitalnych  )

zaciskam zęby i piszę wiersze

o tym że ból jest kolorowy

a igła ma kolec róży

że czas jest długi jak rzeka

gdy płynie spokojnie ku morzu

lecz czasem trzeba odwiedzić Boga

zapukać do odrzwi w niebiosach

św. Piotr mrugnie w okienku

wracaj powie – jeszcze nie pora

spuszczę  nos na kwintę

wrócę tam gdzie śpiewają skowronki

a maciejka pachnie pod oknem

do żony która potrafi czekać wiernie

miasta które wita mnie kwieciem

ponownie zaciskam zęby

i piszę wiersze

że ból jest kolorowy

a igła ma kolec róży

Lech Kamiński 

Kto powie

Kto powie

Gdzie ty wspomnienie moje

za siódmym morzem i rzeką

w niewoli losu

- rozpaczy

powtarzam w kółko twoje imię

gdzie ma miła jesteś

gdzie ty...

Szukałem cię w głosie słowika

w graniu świerszcza na łące

w zapachu kwiatów w ogrodzie

pytałem się róży

- nic nie wie

Gdzie mam cię szukać

Kto powie

Lech Kamiński

Kolory jesieni

Kolory jesieni

Skończyło się lato

kolorami wymalowany świat 

brązy okryły zieleń łąk 

lasy - owinęły się w nim całe

Zażółciło się złotem na dworze

kolor dostatku i bogactwa u nas

będzie dobrobytem w stodole

na nim wiele wspaniałych dań

W brązy poubierały się drzewa

biżuterię owoców zdobi ich strój

czerwienią jabłko mruga z drzewa 

kuszą w sadzie obok śliwy grusze dwie 

Ziemia nakryła się dywanem liści

szeleszczących za każdym krokiem

kwiaty już zwiędły w ogrodzie

jeszcze kwitnie parę róż

dokoła rozsiewają zapach 

oczy kolorem bawią 

Deszcze królują na dworze

z wiatrem tańczą co dzień

parasol szaleje - wszędzie kałuże

niech skończy się słota już

Lech Kamiński