Morski wiatr

Morski wiatr

Wiatr nad morzem się wzbudził

bawił się igraszką fal

na ich grzbiecie podpłynął do brzegu

morze porzucił na plaży siadł

Najpierw - zbadał okolice

miasto spodobało mu się 

można tam pozamiatać ulice

kurzem w okna rzucić 

- na złość pań

Albo sobie potańczyć oberka

z drzewami które mają ze sto lat

kapelusze pozrywać mężczyznom

kobietom spódnicę podwiewać 

– właśnie tak

Drzewa tańczą ociężale

gałęzie fruwają tam i tu

konary skrzypią huczy wiatr

diabelski taniec niechaj trwa

Nieważne że łamią się  konary

w obrocie jak tańczy wiatr

szpaler drzew mu się kłania

do samej ziemi -  

jakby zawarły pakt

Gra huczna muzyka

wiatr wieje na sto trąb

lecą gałęzie łamią się z hukiem

a wiatr - rozbawiony woła 

niech szalony taniec trwa...

A gdy już skończy się wiatru muzyka

drzewa odetchną i pójdą spać

wróci nad swój brzeg morza

by dalej berka z falami grać

Pozostanie po nim gorąca cisza

niejeden dla ochłody wspomni go

morski wiatr który w żagle dmucha

bryza która na drobnych falach gra 

Gdy znów powróci - wściekły - ze broń Boże

jachty powywraca drzewami zabawi się

pozrywa dachy sukienki i kapelusze

wysoko każe parasolom latać

nieobliczalny morski wiatr 

Lech Kamiński