Okno bez bólu
Za oknem złoto
koloruje świat słońce
niebo oblekło błękitem
drzewa stuletnie
nagie zimą
gałęziami
jak pazurami rozdrapują niebo
jak my - dążą do słońca
Ptaków
jak na lekarstwo
wiadomo
boją się zimy
czasem sójka zabłądzi
częściej wróbli gromada
Spokój
w złotym kolorze
za oknem szpitalnej sali
tu ból
ludzkie nieszczęście
krok dalej - bajka w oddali
( wyróżnienie na XVI konkursie literackim im. Eugeniusza Buczaka)
To piękny wiersz, którego artyzm polega
OdpowiedzUsuńna zastosowaniu wielu tropów stylistycznych
oraz na zharmonizowaniu dwóch "światów",
które wzruszają. Pierwszy swą "malowniczością",
a drugi ludzkim cierpieniem...
Gratuluję wyróżnienia
i serdecznie pozdrawiam -A...
Bardzo mi miło Haniu
OdpowiedzUsuńSerdeczne gratulacje Leszku! Na to wyróżnienie zasłużyłeś bezwzględnie. Wiersz zasłużył także.
OdpowiedzUsuń